W artykule (POLITYKA 18) Joanny Hofman-Delbor znajduje się następujący akapit: „Niedawno zakończył stawianie wielkiego domu w Wigierskim Parku Narodowym, choć wzniesienie tam jakiejkolwiek budowli jest praktycznie niemożliwe. Każdy rolnik mieszkający na terenie parku wie, że bez pozytywnej opinii dyrektora WPN nie można wyremontować dziurawego pomostu nad jeziorem, a o rozbudowie stodoły trudno marzyć”. Przytoczony tekst zawiera oczywistą nieprawdę, ponieważ na terenie Wigierskiego Parku Narodowego, np. od 1999 r. do 2001 r. realizowane były, lub są w trakcie realizacji, różne inwestycje budowlane przez osoby fizyczne i prawne (...)
We wskazanym okresie rozpatrzono i zaopiniowano 205 inwestycji na terenie parku, w tym
– 38 opinii dotyczących inwestycji związanych z budową lub remontami pomostów – w tym 14 opinii negatywnych;
– 137 opinii dotyczących zabudowy (remontów i nowych inwestycji) – tzn. budowy siedlisk, domów mieszkalnych i gospodarczych – w tym 12 opinii negatywnych;
– 30 opinii dotyczących budowy i remontów obiektów letniskowych – w tym 24 negatywne.
Jak zatem wynika z przytoczonych danych, różne zamierzenia inwestycyjne są możliwe do zrealizowana pod warunkiem, że jest to zgodne z ustaleniami planów zagospodarowania przestrzennego gmin, których tereny znajdują się w parku oraz zapisami Planu Ochrony Parku.