Każdy ma swoją podróż zimową, czas zastanowienia nad życiem i dalszą drogą. Schubertowski cykl pieśni do poezji Wilhelma Müllera czymś takim właśnie jest, nadaje się więc do towarzyszenia podobnym myślom, gdy nas ogarną – jeśli tylko nie mamy nadmiernych skłonności do depresji. Z Ianem Bostridge’em, nie tylko znakomitym tenorem, ale i filozofem z wykształcenia, podróż będzie tym cenniejsza, że podaje on tekst niezwykle wyraziście i sugestywnie, tak że jest to niemal deklamacja, nie przestając ani na chwilę być muzyką. Znakomitym jego partnerem jest ceniony duński pianista średniego pokolenia. To druga już w tym roku płyta z „Podróżą zimową” po interpretacji barytona Matthiasa Goerne i pianisty Alfreda Brendela (Decca); tamta jest stateczniejsza, spokojniejsza, w tej słychać niepokój i namysł. Wolę tę.
Franz Schubert, Winterreise. Ian Bostridge, Leif Ove Andsnes. EMI Classics 2004
++ dobre
+ średnie
– złe