Archiwum Polityki

Niezbyt żelazna dama

Danuta Waniek, przewodnicząca Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, autorka pomysłu „nowego otwarcia”, czyli odpartyjnienia i odpolitycznienia TVP, znalazła się w potrzasku własnych pomysłów. Dziś lewica obwinia ją o oddanie telewizji publicznej prawicy, a prawica ma za złe upolitycznienie KRRiTV i przechowywanie w niej skompromitowanych osób.

Jeszcze we wtorek, 19 października, była w Budapeszcie. Na premierze filmu Marty Meszaros o węgierskim Październiku 1956. Następnego dnia podczas posiedzenia Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji sama znalazła się pod ostrzałem. Kojarzony z prawicą Lech Jaworski złożył wniosek o odwołanie pani przewodniczącej. „To wyraz mojej dezaprobaty wobec sposobu i formy działania” – argumentował członek rady, któremu Danuta Waniek zatrzymała kartę kredytową Visa, bo do lipca wydał więcej z funduszu reprezentacyjnego, niż mógł przez rok. Takie, w każdym razie według przewodniczącej, są kulisy próby jej odwołania. Ale to, zdaje się, nie wyczerpuje sprawy.

Włodzimierz Czarzasty, były sekretarz Krajowej Rady, zaatakował z innej strony. Bez czekania na zamówione przez nią ekspertyzy ogłosił, że Markowi Ostrowskiemu, członkowi rady nadzorczej, którego głosem został zawieszony kojarzony z lewicą członek zarządu telewizji Ryszard Pacławski, wygasł mandat. Przejął tym samym inicjatywę w Krajowej Radzie. Zaproponował siłowe rozwiązanie przedłużającego się konfliktu wokół telewizji. Po otrząśnięciu się z afery Rywina Czarzasty wrócił do ostrej gry. Teraz ruch należy do szefowej Krajowej Rady. A ona wciąż nie może się zdecydować.

Olek, co ja tutaj robię?

W gabinecie Danuty Waniek w siedzibie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji pośród blichtru antyków zwracają uwagę starannie porozmieszczane fotografie. Pamiątki z uroczystości, na których wielcy spotykają się z wielkimi. Kilka ujęć z prezydentem Kwaśniewskim i z Margaret Thatcher: – Zaproponowała mi zdjęcie, gdy byłam szefową Kancelarii Prezydenta – wyjaśnia Waniek. Była premier Wielkiej Brytanii, znana z żelaznej konsekwencji, zaimponowała jej umiejętnością przewidywania skutków swoich działań politycznych.

Polityka 44.2004 (2476) z dnia 30.10.2004; Kraj; s. 32
Reklama