Podobnie jak było w plastyce, także wśród kandydatów do Paszportów z dziedziny teatru trudno wskazać żelaznego faworyta. Opinie ekspertów są podzielone; jedynie trzech nominowanych, których sylwetki zamieszczamy obok, może poszczycić się poparciem kilku krytyków, pozostali otrzymali głosy pojedyncze. Świadczyć to może nie tylko o tym, jaki był ten rok w teatrze, ale także o znacznej polaryzacji opinii. Większość komentatorów ma dziś jednoznacznie ulokowane sympatie i antypatie, częściej bywa rzecznikami wybranych kierunków artystyczno-estetycznych niż chłodnymi obserwatorami życia scenicznego. Wśród nominowanych zwraca uwagę obecność szefów instytucji teatralnych. Są oni chwaleni nie tylko za osiągnięcia artystyczne, ale i za skuteczne prowadzenie swoich placówek. Trudno się dziwić: w kreacji zbiorowej, jaką jest teatr, umiejętność gromadzenia wokół siebie oddanych i dobrze skonstruowanych zespołów i planowania strategii łączącej wysoki poziom przedstawień z oczekiwaniami widzów jest bezcenna. Zaś w ocenach artystycznych przymiotami punktowanymi najwyżej wydają się dziś odwaga, pasja i niepokorność. Twórcom z takimi cechami krytycy skłonni są przyznać kredyt zaufania, przymykając oczy na niedoskonałości wynikające z braku doświadczenia.
Jan Klata
Reżyser, dramatopisarz. Urodził się w 1973 r. Studiował na Wydziale Reżyserii krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Jako reżyser debiutował inscenizacją „Rewizora” Nikołaja Gogola w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu, którego akcję przeniósł w czasy gierkowskie. Spektakl został zaproszony do udziału w festiwalu Dialog-Wrocław. Jego następne prace to „Lochy Watykanu” według André Gide'a w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu, „H” według „Hamleta” Szekspira w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (grany w nieczynnej hali gdańskiej stoczni) i przygotowywana właśnie „Janulka, córka Fizdejki” według Witkacego w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu.