Na początku lat 90. kobiety wychodziły za mąż (średnio statystycznie) w wieku 22 lat, w połowie dekady wskaźnik ten zbliżył się do 23, a wedle najnowszych danych wynosi 24 lata. W ślad za odkładaniem małżeństw postępuje odkładanie narodzin pierwszego dziecka, które coraz częściej jest zarazem ostatnim. Polki rodzą obecnie najliczniej pomiędzy 25 a 29 rokiem życia (na początku dekady – między 20 a 24). Im wyżej wykształcone, tym częściej odkładają macierzyństwo bliżej trzydziestki. Zarazem wzrasta liczba kobiet, które w ogóle nie wychodzą za mąż. Jest ich już ok. 20 proc. (na początku dekady – 5 proc.), pod tym względem upodobniliśmy się do Szwajcarii i Szwecji. Ma to pewien związek z nadwyżką liczby kobiet nad liczbą mężczyzn w młodych rocznikach, ale społeczne tło obserwowanej tendencji jest dużo bardziej skomplikowane.
Komentatorzy jednak chętniej ganią, niż szukają prawdziwych przyczyn. Demograf Piotr Eberhardt utrzymuje, że wszystkiemu winne są feministki, agitujące na rzecz planowania rodziny, zaś zgubnym skutkom zaradzić może powołanie zespołu ekspertów (demografów, geografów, politologów), który przygotuje „diagnozę prourodzeniową” oraz odpowiednie zalecenia dla rządu i organizacji społecznych.
Polska rodzina
Ekspertyza, o jaką upomina się Eberhardt, już powstała: to opublikowany w 1998 r. „Raport o sytuacji polskich rodzin” firmowany przez ówczesnego ministra do spraw rodziny Kazimierza Kaperę. Opracowany na tej podstawie „Program polityki prorodzinnej” (przyjęty bez rozgłosu przez Radę Ministrów w listopadzie 1999 r.