Jest to bezinteresowna chęć służenia innym ludziom. Pojęcie wprowadził francuski XIX-wieczny filozof August Comte. Niegdyś wzorów altruizmu dostarczały żywoty świętych – św. Franciszka czy, w bliższych nam czasach, brata Alberta Chmielowskiego. Dziś altruizm przybiera zinstytucjonalizowane formy: powstają organizacje charytatywne niosące pomoc potrzebującym, pojawiają się akcje społeczne, dla których wzorem był koncert Live Aid w latach 80., gdy sławni muzycy rockowi skrzyknęli się, by zebrać środki na pomoc dla głodującej Afryki. Ideę altruizmu akcentuje zarówno Kościół (przywołując przykazanie miłości bliźniego) jak i myśliciele świeccy (w Polsce mówił o niej wielokrotnie Jacek Kuroń, zwracając uwagę na rolę samopomocy społecznej). Postawie altruistycznej bywa najczęściej przeciwstawiany egoizm, popularnie zwany samolubstwem. Zaznaczmy jednak, że egoizm ma różne swoje odcienie: od bezwzględnego egotyzmu po utylitaryzm głoszący, że dobro, do którego dąży jednostka, pomnaża bogactwo ogółu.