Prawicowy nurt polityczny wyrażający przywiązanie do tradycji jako historycznej mądrości i niechęć do radykalnych zmian. Konserwatyści mają sceptyczny stosunek do zdolności rozumu politycznego, czyli możliwości wymyślenia jakiegoś lepszego świata, co różni ich od lewicy i radykalnej prawicy. Ich zdaniem człowiek jest przede wszystkim istotą społeczną i więź społeczna jest nam niezbędna do dobrego funkcjonowania, co zasadniczo różni ich od liberałów.
Neokonserwatyzm
to specyficznie amerykański, mający niewiele wspólnego z konserwatyzmem, rządzący w USA (Rumsfeld, Wolfowitz) nurt polityczny wyrosły w kręgach radykalnej lewicy nowojorskiej. W latach 70. neokonserwatyści przeszli na pozycje ultraliberalne w sprawach gospodarczych, ultraetatystyczne w sprawach polityki wewnętrznej i najpierw radykalnie antykomunistyczne, a potem hegemonistyczne w polityce zagranicznej. Wyznają kult siły w gospodarce (deregulacja, wolna konkurencja), polityce wewnętrznej (poparcie dla kary śmierci, wzmocnienie nadzoru, ograniczenie opieki społecznej) i sprawach zagranicznych (interwencje wojskowe, np. Irak).