Ilya Kabakov to jedna z najwybitniejszych postaci światowej sceny artystycznej. Przez wiele lat był liderem nieoficjalnej sztuki sowieckiej. Od 1988 r. mieszka i pracuje na Zachodzie, gdzie zgodnie uznawany jest za jednego z największych mistrzów konceptualizmu. 73-letni dziś twórca w Polsce przygotował w 1994 r. wraz z Amerykaninem Josephem Kosuthem niezapomnianą wystawę „Korytarz dwóch banalności”. Tym razem wraz z żoną Emilią pokazują w łódzkim Atlasie Sztuki jedną ze swych najsłynniejszych prac: „10 Albumów”. Ich pierwsza seria powstała w połowie lat 70. To rodzaj książki tworzonej na dużych tekturowych kartonach, w której ze skrawków szkiców, rysunków, dokumentów i rysunków Kabakov kreuje życie dziesięciu fikcyjnych postaci zamieszkujących typowe radzieckie mieszkania (np. Szczodry Barmin, Cierpiący Surikow, Fruwający Komarow). W tych pracach, utrzymanych w konwencji „metafizyki dnia codziennego”, banał miesza się z marzeniami, proza i bieda egzystencji w ZSRR z tajemniczą poetyką i surrealistycznymi wręcz przypadkami. Te „Albumy” – jak mówi sam autor – „mogą być prezentowane w różnych formach: na stole jako książki, jako instalacja w formie swoistego labiryntu, wreszcie w postaci filmu wideo”. Wystawa powinna stanowić prawdziwą gratkę dla miłośników współczesnej sztuki.
Piotr Sarzyński
10 Albumów Ilyi Kabakova,
Atlas Sztuki, Łódź, 13.01–05.03.2006