Przejdź do treści
Janina Paradowska
12 marca 2010
Galerie

Afganistan. Pragnienie życia

12 marca 2010
Organizatorem wystawy Marcina Sudera jest Polska Akcja Humanitarna i Studio Melon. Organizatorem wystawy Marcina Sudera jest Polska Akcja Humanitarna i Studio Melon. Marcin Suder / Materiały promocyjne
Wystawę fotografii Marcina Sudera opowiadającą o życiu afgańskich dzieci od 28 kwietnia oglądać można w Muzeum Etnograficznym w Toruniu, a następnie w Poznaniu, Krakowie, Jarosławiu i Elblągu. Fotoreportaż powstał w ramach prowadzonej przez Polską Akcję Humanitarną kampanii Akcja Edukacja.
Afganistan. Prowincja Kapisa, 2009Marcin Suder/Materiały promocyjne Afganistan. Prowincja Kapisa, 2009
Dziewczynka idąca do szkoły przez cmentarz. W Afganistanie cmentarze spotyka się na każdym kroku. Bamian, 2009Marcin Suder/Materiały promocyjne Dziewczynka idąca do szkoły przez cmentarz. W Afganistanie cmentarze spotyka się na każdym kroku. Bamian, 2009
Uczniowie w trakcie lekcji. W Kapisie postawiono budynek szkoły, lecz nie starczyło funduszy na dokończenie budowy...Marcin Suder/Materiały promocyjne Uczniowie w trakcie lekcji. W Kapisie postawiono budynek szkoły, lecz nie starczyło funduszy na dokończenie budowy...
Nie ma okien, drzwi, ani żadnych sprzętów. Kapisa, 2009Marcin Suder/Materiały promocyjne Nie ma okien, drzwi, ani żadnych sprzętów. Kapisa, 2009
Dziewczynka w trakcie lekcji w Aschianie. Aschiana to afgańska organizacja, która zajmuje się edukacją dzieci ulicy. Kabul, 2009Marcin Suder/Materiały promocyjne Dziewczynka w trakcie lekcji w Aschianie. Aschiana to afgańska organizacja, która zajmuje się edukacją dzieci ulicy. Kabul, 2009
Szkoła dla niewidomych w Kabulu. Została zbombardowana w 1993 r. i przestała istnieć. Odbudowano ją dopiero dziesięć lat później. Jest to jedyna tego rodzaju placówka w Afganistanie. Kabul, 2009Marcin Suder/Materiały promocyjne Szkoła dla niewidomych w Kabulu. Została zbombardowana w 1993 r. i przestała istnieć. Odbudowano ją dopiero dziesięć lat później. Jest to jedyna tego rodzaju placówka w Afganistanie. Kabul, 2009
Szkoła dla niewidomych. Kabul, 2009Marcin Suder/Materiały promocyjne Szkoła dla niewidomych. Kabul, 2009
Uczennice szkoły w Sabzak w drodze do domu. Przed nimi ponad dwugodzinny marsz do wsi Bakla, w której mieszkają. Sabzak, dystrykt Malistan, 2009Marcin Suder/Materiały promocyjne Uczennice szkoły w Sabzak w drodze do domu. Przed nimi ponad dwugodzinny marsz do wsi Bakla, w której mieszkają. Sabzak, dystrykt Malistan, 2009
Dziewczynki w drodze do szkoły. Marsz zajmuje im około godziny. Dolina Smoka, Bamian, 2009Marcin Suder/Materiały promocyjne Dziewczynki w drodze do szkoły. Marsz zajmuje im około godziny. Dolina Smoka, Bamian, 2009
Kobiety w trakcie prania. Dolina Smoka, Bamian, 2009Marcin Suder/Materiały promocyjne Kobiety w trakcie prania. Dolina Smoka, Bamian, 2009
Mustafa ma trzynaście lat, pracuje od roku. Zarabia od jednego do półtora dolara tygodniowo. Po pracy lub przed nią chodzi do szkoły. Kabul, 2009Marcin Suder/Materiały promocyjne Mustafa ma trzynaście lat, pracuje od roku. Zarabia od jednego do półtora dolara tygodniowo. Po pracy lub przed nią chodzi do szkoły. Kabul, 2009
Protezy sprzedawcy, zdejmowane na czas pracy na bazarze. Kabul, 2009Marcin Suder/Materiały promocyjne Protezy sprzedawcy, zdejmowane na czas pracy na bazarze. Kabul, 2009
Kabul, 2009Marcin Suder/Materiały promocyjne Kabul, 2009
Yacob, na zdjęciu z babcią, ma prawie cztery lata. W wieku siedmiu miesięcy zachorował na cholerę i został sparaliżowany. Od tego czasu leży w tym samym miejscu. We wsi Moleyen ludzie żyją w jaskiniach, które adaptują na domy. Prowincja Bamian, 2009Marcin Suder/Materiały promocyjne Yacob, na zdjęciu z babcią, ma prawie cztery lata. W wieku siedmiu miesięcy zachorował na cholerę i został sparaliżowany. Od tego czasu leży w tym samym miejscu. We wsi Moleyen ludzie żyją w jaskiniach, które adaptują na domy. Prowincja Bamian, 2009
26-letni Muhammad, na zdjęciu z siostrą, w trakcie choroby stracił mowę i słuch, przez co jest opóźniony w rozwoju. Kiedyś zgubił się i trafił do oddalonej o 9 godzin marszu wioski. Dopiero po pięciu miesiącach wrócił do rodziny, która już go opłakała.Marcin Suder/Materiały promocyjne 26-letni Muhammad, na zdjęciu z siostrą, w trakcie choroby stracił mowę i słuch, przez co jest opóźniony w rozwoju. Kiedyś zgubił się i trafił do oddalonej o 9 godzin marszu wioski. Dopiero po pięciu miesiącach wrócił do rodziny, która już go opłakała.
Ojciec z synem i sąsiadem uszczelniają dach przed nadejściem śniegu. Wieś, w której mieszkają, położona jest daleko od głównych szlaków, a do najbliższej szkoły jest ponad trzy godziny drogi. Do szkoły chodzi tylko czworo starszych dzieci. Bedqol, 2009Marcin Suder/Materiały promocyjne Ojciec z synem i sąsiadem uszczelniają dach przed nadejściem śniegu. Wieś, w której mieszkają, położona jest daleko od głównych szlaków, a do najbliższej szkoły jest ponad trzy godziny drogi. Do szkoły chodzi tylko czworo starszych dzieci. Bedqol, 2009
Pasterz we wsi Kharqol. Dystrykt Malistan, 2009Marcin Suder/Materiały promocyjne Pasterz we wsi Kharqol. Dystrykt Malistan, 2009
Robotnik Jumahon z dziećmi Mustafą i Husseinem pracują przy zbiórce opału. Chłopcy uczą się w szkole w Belogho. Droga do szkoły zajmuje im ponad godzinę w jedną stronę. Dystrykt Malistan, 2009Marcin Suder/Materiały promocyjne Robotnik Jumahon z dziećmi Mustafą i Husseinem pracują przy zbiórce opału. Chłopcy uczą się w szkole w Belogho. Droga do szkoły zajmuje im ponad godzinę w jedną stronę. Dystrykt Malistan, 2009
Sohalia ze swoim jednodniowym synem Shakhanem. To jej trzecie dziecko. Dwoje poprzednich zmarło w trakcie porodu. Shakhan żyje do dziś. Dystrykt Malistan, 2009Marcin Suder/Materiały promocyjne Sohalia ze swoim jednodniowym synem Shakhanem. To jej trzecie dziecko. Dwoje poprzednich zmarło w trakcie porodu. Shakhan żyje do dziś. Dystrykt Malistan, 2009
Trzy najbiedniejsze rodziny ze wsi Qarya Qul mieszkają wspólnie w jednym pomieszczeniu. Żywią się chlebem z liśćmi, po które muszą chodzić każdego dnia w góry aż 5 kilometrów. Qarya Qul, dystrykt Malistan, 2009Marcin Suder/Materiały promocyjne Trzy najbiedniejsze rodziny ze wsi Qarya Qul mieszkają wspólnie w jednym pomieszczeniu. Żywią się chlebem z liśćmi, po które muszą chodzić każdego dnia w góry aż 5 kilometrów. Qarya Qul, dystrykt Malistan, 2009
Rodzina Younusa nie posiada niczego. Mieszkają w domu użyczonym im przez społeczność wioskową. Younus pracuje jako pucybut na bazarze. Jego miesięczny dochód to 16 dolarów. Najstarsza córka chodzi do szkoły. Zeszyty i długopisy kupuje jej ojciec. Maknag.Marcin Suder/Materiały promocyjne Rodzina Younusa nie posiada niczego. Mieszkają w domu użyczonym im przez społeczność wioskową. Younus pracuje jako pucybut na bazarze. Jego miesięczny dochód to 16 dolarów. Najstarsza córka chodzi do szkoły. Zeszyty i długopisy kupuje jej ojciec. Maknag.
Rodzina Husseina w trakcie posiłku. Jedzą tylko chleb. Nie stać ich nawet na herbatę. Dzień wcześniej Hussein wyruszył z chorym synem do kliniki i jeszcze nie powrócili. Wieś Razy jest najbiedniejsza w dystrykcie. Zimą odcina ją śnieg. Razy, 2009Marcin Suder/Materiały promocyjne Rodzina Husseina w trakcie posiłku. Jedzą tylko chleb. Nie stać ich nawet na herbatę. Dzień wcześniej Hussein wyruszył z chorym synem do kliniki i jeszcze nie powrócili. Wieś Razy jest najbiedniejsza w dystrykcie. Zimą odcina ją śnieg. Razy, 2009
Nauczycielka pilnuje uczennice w trakcie egzaminów w szkole średniej. Sabzak, dystrykt Malistan, 2009Marcin Suder/Materiały promocyjne Nauczycielka pilnuje uczennice w trakcie egzaminów w szkole średniej. Sabzak, dystrykt Malistan, 2009
Uczennica szkoły podstawowej. Sabzak, dystrykt Malistan, 2009Marcin Suder/Materiały promocyjne Uczennica szkoły podstawowej. Sabzak, dystrykt Malistan, 2009
Uczeń szkoły podstawowej. Kapisa, 2009Marcin Suder/Materiały promocyjne Uczeń szkoły podstawowej. Kapisa, 2009
Janina Paradowska

Reklama