Galaktyka NGC 5688, zwana też Galaktyką na ostrzu z racji kąta, pod jakim została sfotografowana. Leży 44 milionów lat świetlnych od nas w konstelacji Smoka, na północnym niebie. Rozciąga się na odległość 60 tys. lat świetlnych. Zdjęcie z 2005 roku.
NASA, ESA and The Hubble Heritage Team (STScl/AURA) / materiały prasowe
Dwa światy wciąż stanowią dla nas wielką zagadkę - cząstek elementarnych i Kosmosu. Ten drugi świat charakteryzuje się tym, że jest zdumiewający także wizualnie. Kosmiczna materia potrafi przyjmować niezwykłe kształty i wchodzić w dziwne oraz burzliwe interakcje, ponad to podlega wielu niepoznanym jeszcze wpływom, dlatego co kilka lat musimy rewidować sporą część wiedzy o tym, co rzeczywiście dzieje się na niebie. Często widzimy coś spektakularnego lub pięknego, a mimo to nie potrafimy wyjaśnić, jaką ma naturę.
NASA/CXC/Rutgers/J.Warren et al. / STScl/U. Ill/Y. Chu /ATCA/U.Ill/J.Dickel/materiały prasowe
Pozostałośc po wybuchu supernowej LMC N63A. Zdjęcie składa się z z trzech zapisów: w widmie widzialnym (kolor zielony), radiowym (kolor czerwony) i promieniowania rentgenowskiego (kolor niebieski). Pozostałość liczy kilka tys. lat.
NASA/ESA and S.Beckweith (STScl) and the HUDF Team/materiały prasowe
Hubble Ultra Deep Field. Zdjęcie ukazuje najdalsze obszary Kosmosu (małe galaktyki w kolorze czerwonym), sprzed ponad 13 miliardów lat. Te bliższe (większe) są oddalone o około miliard lat świetlnych. Całe ujęcie zawiera ok. 10 tys. galaktyk.
Big Bear Solar Observatory
Najbardziej dokładne i najbardziej wyraźne zdjęcie plamy słonecznej, jakie kiedykolwiek udało się wykonać. Pochodzi z Big Bear Solar Observatory w Kalifornii. Plamy słoneczne to stuktury magnetyczne, których rozkład i wielkość wpływają na klimat ziemski.
NASA/JPL/Space Science Institute
To nie jest komputerowa grafika, lecz prawdziwe zdjęcie otoczenia Saturna. Ukazuje pierścienie A i F, a także dwa księżyce planety - malutkiego Epimeteusza i wielkiego Tytana. Sonda Cassini zrobiła to zdjęcie 15 października 2007 roku.
NASA/ESA/materiały prasowe
Supergromada Abel 901/902. Zawiera 60 tys. galaktyk. Purpurowe bąble to miejsca występowan ciemnej materii, która jest niewidzialna. Miejsca ciemnej materii zostały zidentyfikowane w obszarach osłabionego soczewkowania grawitcyjnego galaktyk.
NASA/ John Hopkins University Applied Physics Laboratory/ Carnegie Institution of Washington
To jest... Ziemia z Księżycem widziana z odległości 183 milionów km. Zdjęcie zostało wykonane 6 maja 2010 roku przez sondę Messenger wysłaną przez NASA w kierunku Merkurego 5 lat temu. Dopiero teraz widać, jaką Ziemia jest drobiną w kosmosie.
NASA, ESA and the Hubble Heritage Team (STScl/AURA)/materiały prasowe
Gromada kulista Omega Centauri. 15 tys. lat świetlnych od nas. Największa gromada kulista towarzysząca Drodze Mlecznej. Zawiera 10 milionów gwiazd. Rozciąga się na obszarze 150 tys. lat świetlnych. W środku ma ogromną czarną dziurę ( 40 tys. mas Słońca).
NASA, H. Ford (JHU), G. Illingworth (USCS/LO), M. Clampin (STScl), G. Hartig (STScl) and ESA/materiały prasowe
Galaktyka Kijanka w gwiazdozbiorze Smoka, 420 milionów lat świetlnych. Jedno jej ramię jest rozciągnięte na odległość 280 tys. lat świetlnych w wyniku kolizji z kompaktową galaktyką widoczną z lewej górnej strony Kijanki. Ramię to kiedyś oderwie się.
NASA, ESA and the Hubble SM4 ERO Team/materiały prasowe
Galaktyka aktywna Marakian 817. Oddalona o 430 mln. lat świetlnych. Zawiera w jądrze czarną dziurę wielkości 400 milionów Słońc. Pod jej wpływem materia galaktyki wystrzeliwuje w przestrzeń z prędkością milionów kilomterów na godzinę. Kosmiczne monstrum.