Tomasz Hamala, ekspolicjant, który rybacką łódź przejął w początku lat dziewięćdziesiątych po ojcu. Hamala mówi, że 2012 rok będzie prawdziwym rokiem prawdy dla wielu dziwnowskich rybaków

Dariusz Kruła, właściciel najmniejszej łódki w Dziwnowie – Zdarzają się takie miesiące, że łowimy tylko po to by podtrzymać rybacką tradycję i nie wyjść z wprawy. Ledwo wychodzimy na zero.

Coraz częściej rybacki sprzęt leży bezużytecznie w dziwnowskim porcie

Kiedyś na Osiedlu Rybackim mieszkali sami rybacy. Dziś została ich tylko garstka, sentyment do morza i rybołówstwa jednak pozostał.

Na wielu domach Osiedla Rybackiego przyczepione są elementy kutrów oddanych kilka lat temu na złom.

Sezon śledziowy trwał w Dziwnowie niecałe 2 miesiące (marzec, kwiecień). W tym czasie tutejszy port tętnił życiem.

Robert Rosół: - Limity połowowe i ochrona określonych gatunków bałtyckich są potrzebne i dla właścicieli małych jednostek nie stanowią zagrożenia. Nas zabija przede wszystkim biurokracja i kuriozalne nieraz przepisy.

Andrzej zrobił papiery spawacza w Szczecinie, a zaraz potem tamtejsza stocznia upadła. Wrócił więc do Dziwnowa i został rybakiem. Dziś nie wyobraża sobie życia bez pływania. Jest najmłodszym pracownikiem w porcie.

W Dziwnowie cumuje jeszcze pięć sprawnych, niewielkich łodzi rybackich...

Każda daje zatrudnienie dwóm rybakom – sezonowo wynajmują oni do pomocy kolejnych kilka osób, które pomagają w pracach na nabrzeżu.

Segregowanie śledzi to zajęcie niewdzięczne i ciężkie...

Rozładowanie 4 ton ryby przywiezionej z morza zajmuje 7-8 osobom nawet 10 godzin pracy.

Michał Podolski nie otrzymał w tym roku pozwolenia na połów śledzia. Do końca maja musiał więc stać w porcie.