Jak kibicowaliśmy przed laty

To w miejscu „Stadionu X-lecia” wyrósł nasz „Stadion narodowy”. Przypomnijmy sobie jakie emocje związane są z tym miejscem i jak dawniej kibicowaliśmy. Z pewnością równie wielkie jak podczas Euro 2012 r.

Przedstawiamy galerię fotografii (nie tylko sportowych) Tadeusza Rolkego i innych fotoreporterów.

Tadeusz Rolke/Agencja Gazeta Pełne i do tego rozpalone do czerwoności trybuny podczas meczu ze Związkiem Radzieckim 21 maja 1961 r. Wygraliśmy 1:0. Na szczycie korony stadionu kibice odkryli dodatkowe miejsca na balustradzie.

IKC/Narodowe Archiwum Cyfrowe Przed otwarciem wielkich stadionów bywało jeszcze gorzej. Wianuszek kibiców na drzewach wokół stadionu Cracovii. Kraków, koniec lat 30.

CAF/PAP Wielkie emocje budziły również inne zawody sportowe, jak Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce w 1962. Z bloku wystrzelił, równie szybko jak błysk flesza, Marian Foik. Polski medalista olimpijski zwany był „białą błyskawicą”. Warszawa.

Stanisław Czarnogórski/CAF/PAP Mecz lekkoatletyczny Polska – USA w lipcu 1958 r. Goście lekko pokonują płotki przed lożą komentatorów i pełnymi trybunami.

Tadeusz Rolke/Agencja Gazeta Przygotowania do zawodów we wrześniu 1957 r. Nieliczne wózki na drewnianych kołach z warzywami i owocami. Potencjał handlowy miejsca długo pozostawał jeszcze w uśpieniu.

Tadeusz Rolke/Agencja Gazeta Dlatego najlepiej było mieć własny „suchy prowiant” i napoje. Śniadanie na trawie. <br/> <br/>Na skarpie stadionu odpoczywają goście imprezy partyjno-państwowej w 1959 r., a nie kibice.

Tadeusz Rolke/Agencja Gazeta Mimo że stadion X-lecia mieścił więcej kibiców niż dzisiejszy, wejść było mniej. 1957 r.

Zbyszko Siemaszko/Narodowe Archiwum Cyfrowe Mozolne wspinanie uwieńczone sukcesem, wszyscy mają miejsca. Czerwień i zieleń flag to nie barwy klubowe ale partyjne. To nie radośnie przebrani kibice na pierwszym planie, lecz zespół regionalny.

Tadeusz Rolke/Agencja Gazeta Wracamy do sportu. Widzowie i zagraniczne ekipy telewizyjne oczekują na jedną z większych imprez sportowych tamtych czasów - „Wyścig pokoju”.

Zbyszko Siemaszko/Narodowe Archiwum Cyfrowe Kibice licznie ustawiali się wzdłuż trasy pierwszego etapu. Kolarzom zostało jeszcze 400 m i morderczy wjazd przez tunel. Krążą legendy o tym co działo się przez tych kilka sekund poza wzrokiem widzów i kamer. Maj 1961 r.

Zbyszko Siemaszko/Polityka Nagrodą był finisz na lekkoatletycznej bieżni przy ogłuszającym dopingu z trybun. Oraz runda honorowa z wieńcem zwycięstwa.

Tadeusz Rolke/Agencja Gazeta Okolice stadionu i widok na Warszawę w 1957 r. 80 tysięcy widzów i tylko kilkaset samochodów.

Zbyszko Siemaszko/Narodowe Archiwum Cyfrowe Stadion powstał na X-lecie peerelu i to tu właśnie władze najchętniej obchodziły swoje święta, m.in. centralne dożynki - imprezę dla nas już egzotyczną. 1958 r.

Grażyna Rutowska/Narodowe Archiwum Cyfrowe XXXV-lecie komunistycznego państwa. Lipcowy entuzjazm i wielka feta zaprzeczają rzeczywistości końca dekady. 1979 r.

Grażyna Rutowska/Narodowe Archiwum Cyfrowe Peeerel, czerwoooni. Peeerel, czerwoooni. Publiczność na trybunach stadionu. W białych koszulach i czerwonych krawatach działacze Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej. To samo święto w lipcu 1979 r.

Sławomir Sierzputowski/Agencja Gazeta Stadion zmieniał się wraz z naszą częścią świata. Znana nam balustrada na koronie stadionu – oraz handlujący goście z dawnego ZSRR. Marzec 1991 r. Epoka łóżek polowych i szczęk.

Albert Zawada/Agencja Gazeta Epoka dalekowschodnia „Bazaru Europa”. Namiotów z tekstyliami i budek z sajgonkami. Warszawa, październik 2003 r.

Jeroen Fossaert/Flickr CC by SA Sztafeta na placu budowy narodowego. Mamy nadzieję, że nowa wersja rzeźby biegaczy będzie przypominać o emocjach na dawnym stadionie.