Jak się witać na świecie, żeby nie narazić się na wpadki

Powitanie może być najbardziej stresującym elementem nowej znajomości. Obyczaje są rzecz jasna odmienne i łatwo – chcąc nie chcąc – wystawić się na pośmiewisko, kiedy podróżujemy po świecie. Co w jednych miejscach jest widziane dobrze, to w innych zupełnie nie uchodzi i na odwrót. Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, kiedy znajdujemy się za granicą. Jak odnaleźć się w zupełnie innej kulturze, nie naruszając przy tym własnych zasad, nie odchodząc od własnych przyzwyczajeń?

Lepiej wiedzieć więc zawczasu, czy przy powitaniu powinniśmy nadstawić policzek czy raczej wyciągnąć dłoń.

źródło: Business Insider

Kancelaria Prezydenta RP <b>Polska</b>. Trudno powiedzieć, czy obowiązują tu jakieś reguły. Turyści nie mają w Polsce lekko – niektórzy życzą sobie pocałunków w oba policzki, niektórzy w jeden, inni wcale. Jedno są skorzy do uścisków, inni od nich stronią. Krótko mówiąc: trzeba wyczuć. Na zdjęciu Andrzej Duda i Petro Poroszenko. Prezydent Polski jako gość okazał prezydentowi Ukrainy szacunek, kierując dłoń w jego stronę niejako od dołu (witanie się otwartą dłonią uchodzi za dowód uznania).

Ishay Botbol/PantherMedia <b>Niemcy</b>. Tutaj raczej uścisk dłoni. Wydaje się, że podczas wizyty w Niemczech warto odpuścić sobie całuśne powitania i skupić się na mocnym uścisku. To bardziej zachowawcze, ale i bezpieczniejsze.

zoeelainaa/Flickr CC by 2.0 <b>Indie</b>. Złączamy dłonie (jak do modlitwy) i mówimy „Namaste”, co jest dowodem uznania. Jednocześnie lekko się pochylamy.

THINK Global School/Flickr CC by 2.0 <b>Japonia</b>. Ukłon jest standardowym powitaniem w Japonii, ale wbrew pozorom nie ma w nim niczego prostego. Wedle japońskich standardów ukłon powinien być inny w zależności od okoliczności. Całe szczęście od przyjezdnych nie wymaga się aż takiej subtelności. Wystarczy jeśli turysta wykona delikatny ukłon, witając się z osobą w swoim wieku, i głębszy, pełniejszy szacunku ukłon w przypadku osób starszych.

PantherMedia <b>Brazylia</b>. Pocałunek w policzek (do trzech razy). Brazylijczycy nie wstydzą się fizycznego kontaktu. W zależności od regionu turysta może się spodziewać od jednego do trzech pocałunków w policzek, jednak singielki mogą mieć ochotę obdarzyć kogoś dodatkowym pocałunkiem.

PantherMedia <b>Włochy, Hiszpania i Portugalia</b> Szybki całus w oba policzki to forma powitania dopuszczalna we wszystkich krajach Europy Zachodniej. Najbardziej popularna jest jednak we Włoszech, Hiszpanii i Portugalii, gdzie zazwyczaj powitanie rozpoczyna się od policzka prawego. Następnie całuje się policzek lewy. W większości przypadków jednak zamiast regularnego buziaka Europejczycy stykają się policzkami, markując pocałunek. Jednak nie bądźcie zaskoczeni, kiedy zobaczycie Włocha z odciskiem czerwonej szminki na policzku. Takie rzeczy są dość powszechne.

Flazingo Photos/Flickr CC by 2.0 <b>Wielka Brytania</b>. Klasyczny uścisk dłoni. Brytyjczycy mają w zwyczaju robić wszystko inaczej niż mieszkańcy kontynentu. O ile w większości krajów Europy pocałunek na powitanie nikogo nie zgorszy, o tyle w Wielkiej Brytanii może być odebrany bardzo źle. Maksimum kontaktu przy pierwszym powitaniu to mocny uścisk dłoni z odrobiną kontaktu wzrokowego.

anna gutermuth/Flickr CC by 2.0 <b>Holandia, Belgia, Szwajcaria</b>. Tutaj schemat jest zaś następujący: trzykrotny pocałunek od prawej do lewej i znowu do prawej. Przy pierwszym spotkaniu mieszkańcy tych krajów pozostają przy zwyczajowym uścisku dłoni. Jeżeli jednak już się znacie i jest między Wami cień sympatii lub koleżeństwa, istnieje duża szansa, że zostaniecie przywitani czulej.

Emilie Houwat/Flickr CC by 2.0 <b>Tajlandia</b>. Dłonie złożone razem i nieznaczny ukłon. To jedyny poprawny sposób powitania w tym kraju. Ręce należy złożyć jak do modlitwy i nieznacznie pochylić głowę.

cristian/Flickr CC by 2.0 <b>Grecja</b>. Całujemy w policzek, ale też poklepujemy się po plecach. Co podobno oznacza: miło cię widzieć.

zzerrouk/Flickr CC by 2.0 <b>Chiny</b>. Tutaj albo się kłaniamy, albo ściskamy sobie dłonie. Wszystko zależy od kontekstu. W sytuacjach formalnych, oficjalnych bardziej wskazany jest głęboki ukłon, choć w ostatnich latach ta zasada nie wydaje się aż tak sztywna – Chińczycy zadowalają się uściskiem dłoni. I są skłonni pytać na powitanie o sprawy służbowe, np. o naszą zawodową przeszłość. Tak jest, już na pierwszym spotkaniu.

Youtube <b>Argentyna</b>. Tutaj przytulamy się i – bo czułości nigdy dość – całujemy się w policzek. Ponoć nie ma różnicy, czy nasz rozmówca jest od nas starszy, młodszy, wyżej postawiony.

Jason Hargrove/Flickr CC by 2.0 <b>Francja</b>. Tutaj schemat jest taki: pocałunek w policzek od trzech do czterech razy. Francuzi są uważani za jedną z najbardziej romantycznych nacji na świecie. Sposób, w jaki się witają, może być w pewnym sensie potwierdzeniem tego stereotypu. We Francji liczba pocałunków w policzek uzależniona jest od regionu, w którym się znajdujemy. W Paryżu standardem będzie pocałunek podwójny, na Korsyce aż czterokrotny. Trzeba więc pozostać czujnym i podążać tropem wyznaczonym przez miejscowych.