O Polityce

Nagroda im. Jerzego Zimowskiego dla Jagielskich

Grażyna i Wojciech Jagielscy Grażyna i Wojciech Jagielscy Przemysław Jękosz / materiały prasowe
Nagroda jest hołdem dla odwagi Wojciecha Jagielskiego w odkrywaniu miejsc i osób wykluczonych oraz dowodem zrozumienia dla Grażyny Jagielskiej, że wielkim pasjom towarzyszy wielkie wyrzeczenie.

Nagroda przyznawana jest od 2008 r. przez Instytut Spraw Publicznych za działalność społeczną, publicystyczną i badawczą na rzecz grup społecznych, które znalazły się w sytuacjach nadzwyczajnych, w szczególności na rzecz migrantów i uchodźców.

– Ta nagroda jest dowodem na to, że praca mojego męża i jej konsekwencje dla rodziny miały sens – powiedziała Grażyna Jagielska, odbierając we wtorek wraz z Wojciechem Jagielskim Nagrodę im. Jerzego Zimowskiego.

Wojciech Jagielski to dziennikarz, korespondent, publicysta, autor wielu książek m.in. „Dobre miejsce do umierania”, „Modlitwa o deszcz”, „Wieże z kamienia”. Grażyna Jagielska  jest tłumaczką literatury angielskiej, dziennikarką i pisarką – napisała m.in. „Miłość z kamienia”, „Anioły jedzą trzy razy dziennie”.

„Wspólna nagroda przyznana Państwu Jagielskim jest (...) dowodem zrozumienia, ze wielkim pasjom towarzyszą wielkie wyrzeczenia i poświęcenie osób najbliższych, że aby zdobyć szlachectwo, musimy pomagać innym, aby pomóc innym, musimy oddać cząstkę siebie” – uzasadniała Kapituła.

Uroczystość wręczenia Nagrody odbyła się 16 września. W laudacji laureatów dziennikarz Konstanty Gebert powiedział, że jego zdaniem przyjdzie czas, że będziemy się dziwić, że ludzie dostają nagrody w pojedynkę, bo – jak mówił – większość z nas wie, że to, co się robi w życiu, robi się razem.

W uroczystości uczestniczyli premier Donald Tusk, marszałek Sejmu Ewa Kopacz, marszałek Senatu Bogdan Borusewicz, Hanna Suchocka, Jan Krzysztof Bielecki, szef MON Tomasz Siemoniak, minister spraw wewnętrznych Bartłomiej Sienkiewicz, minister pracy i polityki społecznej Władysław Kosiniak-Kamysz, szef KPRM Jacek Cichocki oraz rzeczniczka rządu Małgorzata Kidawa-Błońska.

Jerzy Zimowski był wieloletnim członkiem zarządu Instytutu Spraw Publicznych, a także wiceministrem spraw wewnętrznych w latach 1990–96. W czasie swojej publicznej działalności nadzorował m.in. służby ratownicze. Uczestniczył w pracach nad przekształceniem służby pożarniczej i nad ustawą o służbach ratowniczych. Dużo uwagi poświęcał kwestiom migracji i uchodźców. Brał udział m.in. w pierwszych rozmowach o przystąpieniu Polski do strefy Schengen, wprowadzał ustawodawstwo regulujące związane z tym problemy. Przez kilkanaście lat był członkiem Rady do Spraw Uchodźców. Jerzy Zimowski zmarł w 2007 r.

Więcej na ten temat
Reklama
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną