Dwie wielkie krakowskie placówki kulturalne na progu pierwszego uwolnionego od ograniczeń sezonu, a my przyglądamy się im, idąc tropem nowego wydania kwartalnika „Kraków Culture”. W jakiej są sytuacji? Co nowego proponują w sezonie 2021–22? Obie – jako instytucje z historią sięgającą ponad 120 lat – odnoszą się do swojej własnej przeszłości. Ale skupiają się na teraźniejszości.
Muzeum Krakowa pracuje w wymarzonej przestrzeni świeżo odnowionej siedziby głównej w Pałacu Krzysztofory. Teatr im. Juliusza Słowackiego wśród wielu realizacji przygotowuje m.in. inscenizację „Dziadów” w reż. Mai Kleczewskiej – niemal dokładnie 120 lat po historycznym spektaklu Stanisława Wyspiańskiego. Obie placówki leczą też rany po pandemii, ale choć ograniczona bywała ostatnio publiczność, to kapitał społeczny i kapitał wiedzy w instytucjach kultury się powiększył.
„Musimy zmienić całkowicie kurs i odbudować widownię od nowa” – deklaruje dyrektor naczelny i artystyczny Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie Krzysztof Głuchowski. Jego placówka w nowym sezonie ma się zająć ekscentrykami różnego rodzaju. „Gdy muzeum powstawało 120 lat, nie mieliśmy teraźniejszości, więc odwoływaliśmy się do historii. W tej chwili nie odwracamy się od historii, ale chodzi mi po głowie zdanie Yuvala Noaha Harariego: zadaniem historyka jest uwolnić człowieka od przeszłości” – mówi dyrektor Muzeum Krakowa Michał Niezabitowski. Rozmowę prowadzi Bartek Chaciński.
Więcej tematów z najnowszego wydania „Kraków Culture” na stronie krakowculture.pl.