Pomocnik Historyczny

Agenci morskich otchłani

Szpiegowska wojna podwodna

Wodowanie atomowego okrętu podwodnego USS „Halibut”, styczeń 1959 r Wodowanie atomowego okrętu podwodnego USS „Halibut”, styczeń 1959 r AN
Okręty podwodne stały się pływającymi, trudnymi do wykrycia bazami szpiegowskimi, zajmującymi się przede wszystkim wywiadem elektronicznym.

Zadanie z chrapami. Podstawowym zadaniem okrętów podwodnych podczas dwóch wojen światowych było przerwanie morskich szlaków handlowych przeciwnika. Stosowaną przez niemiecką u-bootwaffe taktykę wilczych stad alianci uważali za najbardziej niebezpieczny i najtrudniejszy aspekt wojny, nie tylko na morzu. Po zakończeniu II wojny światowej okręty podwodne otrzymały nowe, niewykonywane dotąd, zadania szpiegowskie. W świecie zachodnim prym w tym wiedli Amerykanie – już w 1948 r. wysłali na Morze Barentsa dwa okręty podwodne (USS „Sea Dog” i USS „Blackfin”) z zadaniem podsłuchiwania sowieckich depesz radiowych i ustalania sonarowych charakterystyk jednostek wojennych i handlowych. Rok później na ten sam akwen wysłano w ramach operacji Kayo dwa okręty – USS „Cochino” i USS „Tusk”. „Cochino” został wyposażony w chrapy – wynalezione przez Niemców urządzenie umożliwiające wymianę powietrza na okręcie płynącym na głębokości peryskopowej oraz uruchomienie pod powierzchnią silników Diesla. Testowano na nim również specjalistyczną aparaturę elektroniczną, służącą do przechwytywania transmisji radiowych, szczególnie tych związanych z próbami pocisków rakietowych (aby ją zamontować, wykonano otwory w kadłubie sztywnym okrętu). Choć misja USS „Cochino” zakończyła się porażką (wybuch akumulatorów spowodował uszkodzenie, a następnie zatopienie okrętu), marynarka USA kontynuowała tajne operacje szpiegowskie, wykorzystując bazę w Yokosuce w Japonii.

Mimo zastosowania chrap, wydatnie przedłużających czas przebywania okrętów podwodnych w zanurzeniu, okręty z napędem klasycznym miały bardzo poważne ograniczenia, związane głównie z zapasem energii w akumulatorach.

Pomocnik Historyczny „Zimna wojna” (100106) z dnia 28.03.2016; Generałowie i szpiedzy; s. 135
Oryginalny tytuł tekstu: "Agenci morskich otchłani"
Reklama