Rytuał
Pielgrzymka do Mekki jest jednym z pięciu muzułmańskich rytuałów religijnych. W odróżnieniu od pozostałych jest uważana za obowiązek warunkowy: każdy muzułmanin powinien ją odbyć co najmniej raz w życiu, ale tylko wtedy, gdy go na nią stać finansowo i jest w stanie fizycznie podołać trudom z nią związanym. W pielgrzymce mogą uczestniczyć tylko muzułmanie: niemuzułmanom nie wolno przebywać w świętych miastach islamu.
Hadżdż odbywa się w drugim tygodniu 12 muzułmańskiego miesiąca zu al-hidżdża. Uroczystości trwają kilka dni i kończą się największym świętem islamu: świętem ofiarowania (id al-adha).
Zarówno pielgrzymka, jak i święto ofiarowania nawiązują do wspólnych korzeni żydowsko-chrześcijańsko-muzułmańskich. Według bowiem tradycji muzułmańskiej Mekka została założona przez Abrahama. Wysłał on tu swoją młodą żonę Hagar wraz z synkiem Isma’ilem, by im zapewnić bezpieczeństwo. Zbudował świątynię Al-Kaba, czego dowodem są odciski jego stóp przy świątyni, zwane miejscem, gdzie stał Abraham (makam Ibrahim). Dwa symboliczne wzgórki, Al-Marwa i As-Safa, upamiętniają rozpaczliwy bieg Hagar poszukującej wody dla swojego synka. Jeden z rytuałów hadżdżu – kamienowanie Szatana – upamiętnia gniew Abrahama, gdy Szatan próbował go odciągnąć od decyzji złożenia ofiary z syna, nakazanej mu przez Boga. I wreszcie święto ofiarowania upamiętnia radosny dzień, w którym Bóg pozwolił Abrahamowi złożyć ofiarę z barana zamiast z syna.
Strój
Wyruszając w pielgrzymkę, muzułmanie przywdziewają uroczysty strój pielgrzymi zwany ihram. W wypadku mężczyzn są to dwa kawałki płótna: jeden przepasuje biodra, drugi jest przerzucony przez ramię. Kobiety ubierają się w tradycyjne stroje swojego rejonu, zwykle są to jednobarwne suknie od szyi do stóp i zasłaniają włosy.