Pomocnik Historyczny

Św. Blanka Kastylijska (1188–1252)

Blanka Kastylijska na miniaturze zdobiącej „Genealogię królów Hiszpanii” Alonsa de Cartageny, XV w. Blanka Kastylijska na miniaturze zdobiącej „Genealogię królów Hiszpanii” Alonsa de Cartageny, XV w. East News
Królowa Francji.

Była córką Eleonory Angielskiej i króla Kastylii Alfonsa VIII. Kiedy jej osiemdziesięcioletnia babka Eleonora Akwitańska wybrała ją na narzeczoną dla następcy francuskiego tronu Ludwika, Blanka miała ok. 12 lat. Jej narzeczony niewiele więcej. Ślub pieczętował upragniony pokój między angielskim królem Janem bez Ziemi i królem Francji Filipem Augustem. Księżniczka miała się odznaczać odziedziczoną po babce urodą, ale nikt nie mógł wówczas przewidzieć, że odziedziczyła po niej również zdecydowany charakter i polityczne talenty. Kiedy umierała w 1252 r., otaczał ją podziw poddanych i zacięta nienawiść politycznych przeciwników. Panowała u boku męża zaledwie przez trzy lata, rządziła – przez blisko połowę swego życia.

Jej małżeństwo z Ludwikiem VIII Lwem (pan. 1223–26) okazało się udane (niektórzy jej współcześni uważali, że aż za bardzo – twierdzili, że Blanka trzyma męża pod pantoflem) – a przy okazji płodne. Ze związku tego między 1205 a 1226 r. przyszło na świat kilkanaścioro dzieci, z których piątka dożyła wieku dorosłego. Dwóch synów zostało koronowanych, świętość dwojga z jej dzieci została uznana przez Kościół.

Gdy owdowiała w 1226 r., jej najstarszy syn i następca francuskiego tronu – Ludwik IX Święty (pan. 1226–70) – był jeszcze małoletni, a zatem nie mógł samodzielnie sprawować władzy. Na łożu śmierci Ludwik VIII powierzył regencję żonie. Okazało się, że wybrał dobrze: choć kobieta i to obcego pochodzenia – niechętnie przyjęta przez część baronów królestwa – rządziła zadziwiająco skutecznie i zadbała o to, by przekazać synowi nieuszczuplone dziedzictwo. Bez wahania tłumiła raz po raz wybuchające bunty, sama prowadziła do walki wierne sobie oddziały w nieustannie tlącym się konflikcie z Anglią.

Pomocnik Historyczny „Władczynie Europy” (100178) z dnia 22.02.2021; Portrety mniejsze; s. 65
Reklama