Protestanci, do których sam się zaliczam, od dawna podkreślają, że trzeba zrobić wszystko, co się da, żeby przy okazji 500-lecia reformacji Marcin Luter nie został wyniesiony na ołtarze, bo przecież nie byłoby to ani luterskie, ani ewangelickie. Wymyślono więc, że trzeba Lutra zanieść pod strzechy, żeby był ludzki, zwykły, przystępny i nie wynosił się za bardzo.
Znana niemiecka firma produkująca klocki do zabawy Playmobil stworzyła niewielką „figurkę Lutra”. Akcja się powiodła, a Luter stał się historycznym hitem koncernu z Zirndorf. W czerwcu Playmobil sprzedał milionową figurkę, choć do kulminacyjnego punktu obchodów było jeszcze dosyć daleko. Luter zszedł więc z pomnika i znalazł się w codzienności trochę trywialnej i zabawnej, ale już nie straszy srogim spojrzeniem z popularnych, choć przenikliwie smutnych i monumentalnych pomników.
Bawisz się klockami czy nie, to i tak dobry dowód na to, że Marcin Luter ma o wiele większy wpływ na nasze życie, niż się wydaje. I jakkolwiek to zabrzmi: lepiej, żeby był figurką niż pomnikiem.
Nie musisz być protestantem ani nawet osobą wierzącą, żeby zobaczyć ten wkład. Jubileusz reformacji dla osób wierzących jest świętem wiary. Nie chodzi przecież ani o Lutra, ani o innych ludzi, którzy natchnieni odwagą Ducha Świętego powiedzieli jasno, co trzeba zmienić i odnowić. Chodzi o Boga i o to, że ewangelia jest dla każdego. To jednak nie wszystko. Pomyśl o wszystkich przemianach społecznych, kulturowych, naukowych i politycznych, które rozpoczęłyby się później lub w ogóle nie wydarzyły, gdyby nie ogłoszenie 95 tez 31 października 1517 r.
Przeglądając tablicę na Facebooku, wertując czasopisma, natkniesz się na wiele interesujących i dobrych artykułów poświęconych Lutrowi i reformacji.