Nie tylko słonie
Adrian Goldsworthy, Upadek Kartaginy. Historia wojen punickich, przeł. Norbert Radomski i Janusz Szczepański, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2021, s. 492
Gdy pomyślimy o wojnach punickich, jakie toczyli Rzymianie z Kartagińczykami między 264 a 146 r. p.n.e., pierwsze skojarzenie, jakie się nasuwa, to Hannibal i słonie. Ten i ów pamięta może jeszcze o bitwie pod Kannami oraz o tym, że przegrana Punijczyków przyczyniła się do upadku ich stolicy – Kartaginy. Kto chce przypomnieć sobie, co robiły te słonie w Alpach, czyli dlaczego wybuchły aż trzy wojny, jak przebiegały kolejne bitwy oraz dlaczego z takim uporem mówca Katon powtarzał Ceterum censeo Carthaginem esse delendam (a poza tym sądzę, że Kartaginę trzeba zburzyć), powinien sięgnąć po właśnie wydaną książkę brytyjskiego starożytnika i pisarza Adriana Goldsworthy’ego.
To pierwsza wydana w języku polskim obszerna pozycja, która krok po kroku opisuje przyczyny i przebieg tego arcyważnego sporu między dwoma mocarstwami, którego rezultat zadecydował o układzie sił w basenie Morza Śródziemnego na setki lat. Co prawda dla znawców opisy politycznego podłoża konfliktu nie będą może niczym nowym, ale z lektury na pewno zadowoleni będą miłośnicy wojskowości, bo Goldsworthy jest wybitnym jej znawcą, a wojny punickie to skarbnica wiedzy na temat antycznej taktyki i sposobów walki, liczebności armii czy uzbrojenia.
AGNIESZKA KRZEMIŃSKA
***
Kręte drogi
Piotr Korczyński, Przeżyłem wojnę… Ostatni żołnierze walczącej Polski, Znak Horyzont, Kraków 2021, s. 345
Zazwyczaj o wojnie pisze się z perspektywy wyższych dowódców. Wspomnienia zwykłych żołnierzy, kobiet i mężczyzn, są dużo rzadsze. Książka Piotra Korczyńskiego – powstała na podstawie wywiadów z weteranami i ich wspomnień – w pewnym stopniu tę lukę wypełnia.