Osoby czytające wydania polityki

„Polityka”. Największy tygodnik w Polsce.

Wiarygodność w czasach niepewności.

Subskrybuj z rabatem
Kraj

WSI życie po życiu

Haki krążą po Polsce

Cała polityka insynuacyjno-hakowa, która nabrała ostatnio takiego rozpędu, opiera się na jakichś papierach czy nagraniach z likwidacji WSI.

Po podziemiach prezydenckich urzędów rozrzucone są podobno jakieś materiały z przesłuchań, które „zapomniano” po likwidacji przekazać Służbie Kontrwywiadu Wojskowego. Już wiemy, że nie potwierdziły się dramatyczne opowieści o przestępstwach. Odmowa wszczęcia śledztwa, umorzenie – to były najczęstsze prokuratorskie decyzje i ta statystyka jest dla likwidatorów druzgocąca. Procesy wytaczają za to i wygrywają pomówieni w pierwszym raporcie sporządzonym przez Antoniego Macierewicza.

W sprawie likwidacji WSI potrzebny jest więc porządny remanent. Może nawet przeprowadzony w drodze ustawy. Musiałaby ona zobowiązać prezydenta, premiera, szefa MON do przedstawienia takiego pełnego remanentu, łącznie ze stwierdzeniem, co wart jest raport ostateczny będący w posiadaniu prezydenta Kaczyńskiego. Jeżeli dwóch kandydatów do urzędu prezydenta mówi prawie to samo, że ta operacja to hańba (Komorowski), a jej autorzy powinni stanąć przez Trybunałem Stanu (Szmajdziński), to sprawa jest poważna i nie można udawać, że jej nie ma, czekając, kto jeszcze jakieś haki na kogoś kolekcjonuje i w którym momencie nimi zagra.

WSI zostały zlikwidowane na polityczne zamówienie i bez sensu. Stało się. Czas najwyższy ten rozdział całkowicie zamknąć. Jeśli trzeba, także przy pomocy Trybunału Stanu.

Polityka 10.2010 (2746) z dnia 06.03.2010; Flesz. Ludzie i wydarzenia; s. 7
Oryginalny tytuł tekstu: "WSI życie po życiu"
Więcej na ten temat
Reklama
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną