Osoby czytające wydania polityki

„Polityka”. Największy tygodnik w Polsce.

Wiarygodność w czasach niepewności.

Subskrybuj z rabatem
Kraj

Sprawa Józefa P.

Sąd nie zgodził się na areszt dla Józefa Piniora. Były senator na wolności

Józef Pinior tuż po opuszczeniu sali sądowej, który zdecydował o wypuszczeniu go na wolność. Józef Pinior tuż po opuszczeniu sali sądowej, który zdecydował o wypuszczeniu go na wolność. Łukasz Cynalewski / Agencja Gazeta
Decyzja poznańskiego sądu odrzucająca wniosek o aresztowanie Józefa Piniora potwierdza tylko, jak podejrzane są okoliczności jego zatrzymania i postponowania.

Józef Pinior więzienne cele zna dobrze. Z czasów PRL-u. Okazuje się, że przypomina je sobie także dziś, w czasach PiS.

Choć fakty są następujące:

1. Agenci CBA o świcie wkraczają do mieszkania bohatera podziemnej „Solidarności”, a potem europosła i senatora RP, choć przecież – jeśli faktycznie była taka potrzeba – można było wezwać go do prokuratury.

2. Dziwnym – a niewyjaśnionym dotąd – trafem o sprawie dowiaduje się, też świtem, telewizja TVP, która jaka jest, każdy od paru miesięcy widzi.

3. Prokuratura żąda osadzenia Piniora, powtórzmy: bohatera podziemnej „Solidarności”, a potem europosła i senatora RP, w areszcie, chociaż:

– jest to najostrzejszy ze znanych procedurze karnej środków zapobiegawczych, który winien być stosowany jedynie w ostateczności, a więc gdy na przykład zachodzi groźba ucieczki podejrzanego lub matactwa. Ucieczkę trudno sobie wyobrazić, podobnie jak matactwo – wszak śledztwo w tej sprawie (oraz towarzyszące mu działania operacyjne z podsłuchami włącznie) prowadzone było od kwietnia 2015 r., więc CBA miała czas na zgromadzenie potrzebnych jej dowodów. Skądinąd skoro uznaje się, że można już zatrzymać Piniora, to powinno się takie dowody mieć. Jakież więc możliwości utrudniania postępowania miałby teraz Pinior?

– aby zastosować areszt, pozostałe środki zapobiegawcze – w rodzaju poręczenia majątkowego lub społecznego, dozoru policyjnego itd. – muszą być niewystarczające. Za Piniora ręczą tymczasem wielkie, historyczne wręcz dla rodzimego życia publicznego osoby: Karol Modzelewski, Henryk i Ludwika Wujcowie czy Janusz Pałubicki.

– znamienne też, że wobec kilku innych zatrzymanych w tej sprawie jakoś nie uznano za konieczne ich aresztować, poprzestając na tzw. środkach wolnościowych.

4. Informującemu o żądaniu aresztowania Piniora prokuratorowi nie udaje się ukryć zdenerwowania/przerażenia/zażenowania czy po prostu wstydu.

5. Sąd na rozpatrzenie wniosku prokuratury potrzebuje siedmiu godzin, co dowodzi, jak skrupulatnie sprawdził, czy wniosek prokuratury o areszt był zasadny.

Wreszcie, last but not least, ekipa Jarosława Kaczyńskiego i Zbigniewa Ziobry oraz jej służby mają już na koncie podobne sprawy: Barbary Blidy, transplantologa dr. G., Andrzeja Leppera. Niestety wskutek zdumiewającej pobłażliwości wymiaru sprawiedliwości i polityków Platformy Obywatelskiej winni nadużyć w tych sprawach nie zostali potem ukarani nawet symbolicznie (choćby w formie postawienia ich przed Trybunałem Stanu za nadużycia władzy). Niech to służy jako sugestia na przyszłość.

PS 1 Na chlubną listę odważnych sędziów wpisała się właśnie Karolina Smaga-Leśniewska. Chyba coraz częściej takie listy (sędziów, prokuratorów, adwokatów) trzeba będzie – korzystając z pomysłu Stefana Kisielewskiego z czasów PRL właśnie – ogłaszać. Podobnie jak listy hańby.

PS 2 Mógłbym zacząć ten tekst od zastrzeżenia w rodzaju: „Nie wiem, czy Józef Pinior jest winny zarzucanych mu czynów, ale… ”. Oznaczałoby to jednak, że pomysłodawcy akcji osiągnęli swój cel: oskarżyli człowieka, bo jakieś błoto tak czy tak na nim zostanie. Jak mawiał klasyk: jest człowiek, paragraf się znajdzie… Tenże Stefan Kisielewski zapytałby: Pamiętasz, który klasyk, Koteczku?

Więcej na ten temat
Reklama
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną