Władza najpierw szczuje, a potem odżegnuje się od odpowiedzialności. „Nie było przyzwolenia na chuligańskie zachowania, a każda osoba dopuszczająca się łamania prawa musi liczyć się z konsekwencjami” – napisała na Twitterze szefowa MSWiA Elżbieta Witek.
Jakby nie było miesięcy straszenia osobami LGBT jako zagrożeniem dla dzieci i rodziny. Jakby nie było: „wara od naszych dzieci” w wykonaniu prezesa Kaczyńskiego. Jakby nie było 30 uchwał samorządów, które ogłosiły się „strefami wolnymi od ideologii LGBT”. Jakby nie było wielkiej akcji w obronie sumienia drukarza, który odmówił wydrukowania plakatu z logo LGBT Biznes Forum, w którą prokurator generalny zaangażował nawet Trybunał Konstytucyjny. Jakby nie było zatrzymania o szóstej rano Elżbiety Podleśnej pod zarzutem zbrodni stanu, czyli rozlepienia plakatów z Matką Boską Częstochowską w tęczowej aureoli. Jakby finansowana z pieniędzy publicznych „Gazeta Polska” nie ogłosiła wypuszczenia numeru z naklejkami „Strefa wolna od LGBT”, które każdy „prawdziwy Polak” będzie sobie mógł przylepić na samochodzie. Albo na kiju bejsbolowym, obok nalepki z „małym powstańcem”.
Co złego, to nie my – mówi władza i umywa ręce od odpowiedzialności za zamieszki w Białymstoku, za plucie i kopanie ludzi na ulicach.
Minister edukacji Dariusz Piontkowski winę przerzucił wprost na organizatorów marszu i prezydenta Białegostoku, który się na niego zgodził: „Tego typu marsze, wywoływane przez środowiska próbujące forsować niestandardowe zachowania seksualne, budzą ogromny opór nie tylko na Podlasiu, także w innych częściach Polski. W związku z tym warto się zastanowić, czy w przyszłości tego typu imprezy powinny być organizowane. Powodują zamieszki, a mogą powodować zagrożenie zdrowia wielu przygodnych obywateli”.
Czytaj też: Marsz Równości w Białymstoku. „To było jak wojna”
Jak oni „godzą” homofobię z miłością bliźniego
Z kolei władze Kościoła katolickiego wręcz wzywają wiernych do zwalczania „ideologii LGBT”. Abp Tadeusz Wojda w związku z planowanym w Białymstoku marszem apelował do wiernych: „Wobec takiej postawy mówimy stanowcze »nie« i powtarzamy za kard. Stefanem Wyszyńskim: non possumus – nie możemy się na to zgodzić! Nie możemy pozwolić, aby wyśmiewano wartości dla nas najświętsze i bezkarnie obrażano nasze uczucia religijne. Nie bądźmy wobec tego faktu obojętni! Ewangelia uczy nas szacunku i miłości do każdego człowieka i to staramy się czynić, ale nie godzimy się na szydzenie z naszej wiary i deprawację najmłodszych”.
Z kolei ordynariusz świdnicki bp Ignacy Dec mówił w Częstochowie: „Dzisiaj na Jasnej Górze, przed tronem Maryi, naszej Matki i Królowej, mówimy »nie« dla szkodliwej dla rodziny i narodu ideologii gender, mówimy »nie« dla liberalizmu moralnego zawartego w programach środowisk LGBT, mówimy »stop« dla seksualizacji dzieci, mówimy »nie« dla związków partnerskich, mówimy »nie« dla uchwalania złego prawa. Nie godzimy się z oskarżeniem, że głoszenie niezmiennej prawdy chrześcijańskiej jest swoistym fundamentalizmem, stanowiącym zagrożenie dla tolerancji i wolności nowoczesnego człowieka”.
Zarówno władza polityczna, jak i kościelna stosują zabieg retoryczny, który ma odsunąć oskarżenia o nagonkę na ludzi, a więc o metody faszystowskie. Nie chodzi rzekomo o osoby LGBT, ale o „ideologię”. A ponieważ ową „ideologią” jest równość w prawach, trzeba było dodać „seksualizację dzieci” i „atak na rodzinę”. Kościół katolicki zresztą ma w takim przewekslowywaniu wprawę. Nie atakuje „osób homoseksualnych”, tylko ich „grzech”, w ten sposób próbując pogodzić homofobię z nauczaniem Chrystusa o miłości bliźniego. Dzięki temu „dobrzy chrześcijanie” mogą nienawidzić „pedałów”, ile wlezie, i nie czuć przy tym dysonansu poznawczego.
Władza polityczna może zaś szczuć na 2,5 mln obywateli, udając, że zwalcza „ideologię”, a nie ludzi.
Adam Szostkiewicz: Białostocki test Kościoła
Nie podoba się? To wynocha
Ale skojarzenie z Niemcami lat 30. pojawia się nieuchronnie. Wtedy też władza wskazywała grupy społeczne, których należało się pozbyć. Niemcy miały być strefą wolną od Żydów, homoseksualistów, osób chorych psychicznie. Teraz Polska ma być „strefą wolną od LGBT”. Tak jak wtedy, tak i teraz polityka wskazywania wroga, który się „panoszy” i „zagraża naszym wartościom”, daje polityczne profity. W 2015 r. i później byli to uchodźcy, którzy mieli „islamizować Polskę” i „gwałcić nasze kobiety” – i udało się wygrać wybory. Teraz są to osoby LGBT, które mają „seksualizować” (cokolwiek to znaczy), „gwałcić nasze dzieci” i „niszczyć rodzinę”, co zagraża bytowi „dumnego narodu polskiego”.
Stara melodia, a ludzie po staremu łapią się na takie hasła. Nikt, oczywiście, nie planuje obozów koncentracyjnych czy fizycznej eksterminacji, żeby Polskę uczynić „strefą wolną od LGBT”. W Białymstoku, oprócz kamieni, plucia i wyzwisk, słychać było zgodny ryk: „WYP…!”. To jest współczesne „ostateczne rozwiązanie”. Nie tylko dla osób LGBT. Wszyscy, którzy krytykują poczynania władzy, od czterech lat słyszą: „Nie podoba się? To wynocha!”.
I to działa. „Życie osób LGBT w Polsce jest zagrożone” – napisało 81 organizacji w oświadczeniu po zapowiedzi „Gazety Polskiej” o kolportowaniu nalepek ze „Strefą wolną od LGBT”. W maju zaszczuta transpłciowa Milo zabiła się, skacząc z mostu do Wisły. 70 proc. młodzieży LGBT ma myśli samobójcze. Za to też odpowiadają ci, którzy mając władzę polityczną i duchową, szczują pod pretekstem zwalczania „ideologii”.
Czytaj też: Jan Hartman: Niech Białystok będzie przestrogą