Osoby czytające wydania polityki

„Polityka”. Największy tygodnik w Polsce.

Wiarygodność w czasach niepewności.

Subskrybuj z rabatem
Kraj

Kontrwywiad nie istnieje, rosyjscy zabójcy panoszą się w Polsce

Zdjęcie ofiary napadu w Warszawie Tumsu Abdurachmanowa z jego kanału na YouTube Zdjęcie ofiary napadu w Warszawie Tumsu Abdurachmanowa z jego kanału na YouTube Youtube
Pierwszy raz od niepamiętnych czasów zgadzam się z rzecznikiem Kremla i jego propagandową tubą, czyli serwisem Sputnik. Zamach na czeczeńskiego uciekiniera w Warszawie to problem Polski.

Tumsu Abdurachmanow został zaatakowany młotkiem we własnym mieszkaniu w Warszawie. Napastnik dostał się do środka w biały dzień, gdy Abdurachmanow spał. Jakimś cudem udało mu się nie tylko obronić, ale i obezwładnić prześladowcę.

Czytaj też: Rosja i jej służby permanentnie wpływają na wybory w Polsce

Nastraszyć młotkiem

Prześladowca na nagranym tuż po zajściu amatorskim filmie, który opisuje „Gazeta Wyborcza”, twierdzi, że nie chciał go zabić, ale tylko „nastraszyć”, co oczywiście należy traktować z odpowiednim dystansem. Twierdzi, że ma na imię Arsłan i przyjechał do Warszawy z Moskwy „pociągiem, samolotem”, wysłany przez mężczyznę o imieniu Abdurachman z Groznego, który podał mu też adres Tumsu. Zarówno to, jak i wcześniejsze otwarte pogróżki wskazują wprost na zleceniodawców – ludzi z kręgu Ramzana Kadyrowa, władcy Czeczenii z namaszczenia Władimira Putina.

Sprawa stała się na tyle głośna, że piszą o niej duże zagraniczne media, w tym brytyjski dziennik „The Guardian”.

Nie wiadomo, co dzieje się z napastnikiem, jego ofiarę przewieziono do szpitala. Gdy wyzdrowieje, Abdurachmanow powinien dostać medal i co najmniej kartę stałego pobytu – za zatrzymanie zabójcy wysłanego przez najważniejsze „czynniki” z kręgu Kremla. Dzięki niemu w ręce polskich i europejskich służb wpadł kolejny zabójca, których czeczeńskie i rosyjskie służby wysyłają do europejskich miast w celu „uciszenia” swych krytyków z Kaukazu.

Czytaj też: Rosyjskie komando śmierci krąży po Europie

Morderstwa w Berlinie, Lille...

W sierpniu zeszłego roku w Berlinie zamordowany został Zelimchan Changoszwili, Czeczen z gruzińskim paszportem, który walczył w wojnie z Rosją jako jeden z komendantów. Został zabity w biały dzień w centrum Berlina, strzałami w plecy i w głowę. Sprawca – były funkcjonariusz specnazu FSB z fałszywym paszportem i nazwiskiem – wpadł również przypadkiem. Świadkowie widzieli, jak zaciera ślady, pozbywając się broni, charakteryzacji i elementów garderoby, i zawiadomili policję. Od tamtej pory przebywa w areszcie. Konsekwentnie odmawia zeznań.

W lutym tego roku we francuskim Lille przez nasłanego killera zamordowany został czeczeński opozycyjny bloger Imran Alijew. Mężczyzna zginął od ciosów nożem, zabójca, który wcześniej zaprzyjaźnił się z nim, uciekł do Rosji.

Teraz doszło do ataku w Warszawie. Prócz narodowości i działalności ofiar jest coś, co łączy przynajmniej dwa przywołane przypadki. Morderca Changosziwilego bezpośrednio przed atakiem zatrzymał się na niespełna dwa dni w Warszawie, dokąd z kolei przyjechał z Paryża. Choć poruszał się po mieście i przebywał w hotelu w samym centrum, jego obecność nie zainteresowała naszych służb.

Czytaj też: Jak przepadł szpieg, który pracował dla Amerykanów „od dekad”

Co robiły służby?

Prorządowy serwis Tvp.info tłumaczył niedawno, co brzmiało jak przekaz Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, że „ani jego paszport, ani wiza nie budziły zastrzeżeń. Były to oryginalne dokumenty, wystawione na prawdziwym blankiecie paszportowym. Również wiza była prawdziwa, wystawiona w konsulacie Francji w Moskwie 30 lipca i zarejestrowana w systemie Schengen”. A ponadto „polskie służby nie otrzymały od służb partnerskich żadnych informacji, że osoba Sokołowa może budzić jakieś zastrzeżenia. Z tego powodu nie było żadnych podstaw, by odmówić Rosjaninowi wjazdu, zwłaszcza że morderca podróżował w ramach strefy Schengen”.

Tłumaczenie sprytne, ale nie dość, że mało dżentelmeńskie, bo zrzucające winę na sojuszników, to jeszcze przedstawiające półprawdę. Nikt nie twierdzi, że były podstawy do zatrzymania zabójcy na granicy Polski. Dlaczego jednak samotny, podróżujący z Paryża Rosjanin nie znalazł się pod dyskretną kontrolą ABW?

Polskie służby za pomocą urządzeń elektronicznych mogą właściwie bez ograniczeń podsłuchiwać i inwigilować każdego, kogo zechcą. Gdy na początku 2016 r. PiS przepychał ustawę dającą służbom ogromne uprawnienia w tym zakresie, ówczesny szef MSWiA Mariusz Błaszczak twierdził, że mają one charakter antyterrorystyczny. Jeśli doda się do tego tak zaawansowane narzędzia inwigilacji jak system Pegasus, którymi również służby dysponują, widać wyraźnie, że albo nie umieją z nich korzystać, albo służą czemu innemu. Wiele osób od dawna ostrzega, że głównie jednemu – walce z opozycją. Przypadek Rosjanina zdaje się to potwierdzać.

Czytaj też: Polski szpieg trafił do łagru

Polska azylem dla terrorystów?

Ani ABW, ani koordynator do spraw służb Mariusz Kamiński do dziś nie poinformowali opinii publicznej, jakie działania podjęli, by Polacy nie musieli obawiać się rosyjskich zamachowców bezkarnie grasujących po naszym kraju. Irytująco bezradna jest komisja ds. specsłużb. Pozostaje liczyć na to, że posłowie opozycji wreszcie wywrą skuteczną presję. Przypadek Tumsu Abdurachmanowa powinien stać się już nie dzwonkiem, ale alarmowym dzwonem Zygmunta stawiającym wszystkich na nogi.

Bo nie chodzi tylko o to, że nasze służby pozwoliły dostać się na terytorium Polski dwóm zabójcom. Jak widać, również inne zachodnie służby nie radzą sobie z uprawianym przez Rosjan i Czeczenów, ale także przez Wietnamczyków czy Saudów procederem, który można nazwać państwowym terroryzmem.

Trudno zrozumieć i zaakceptować, że Polska stała się najwyraźniej bezpiecznym azylem dla tego typu przestępców, którzy bez obaw przyjeżdżają tu, by przeprowadzać zamachy. Bez wątpienia rosyjskie służby mają dobrze rozpracowaną sytuację w Polsce. W przypadku zabójstwa Changosziwilego sprawca najpewniej dostał broń w pociągu, gdzieś na trasie z Warszawy do Berlina. Niewykluczone, że jeszcze na naszym terytorium. Od kogo? Nie wiadomo?

Zabójca czuł się na tyle pewnie, że nie tylko spacerował po Warszawie przed akcją, ale zamierzał do niej wrócić po dokonaniu zabójstwa. Dwa miesiące po tym, jak Rosjanie skazali za szpiegostwo białostoczanina Mariana Radzajewskiego, i to na drakońską karę 14 lat łagru. Znaczy to, że nie bali się nawet tego, że podrażnieni Polacy będą chcieli zdobyć jakiś „skalp” na jego wymianę. To jak lewy sierpowy prosto w szczękę Kamińskiego.

Czytaj też: Czy afera podsłuchowa była rosyjskim testem?

Trzeba bić na alarm

Sprawca zamachu na Abdurachmanowa znał z kolei jego adres, prawdopodobnie też zwyczaje. A to znaczy, że ktoś go rozpracowywał, czyli obserwował. Czy polskie służby coś na ten temat wiedzą? Można mieć poważne wątpliwości.

To dlatego właśnie trzeba bić na alarm i nie dawać spokoju rządowi, a może i Andrzejowi Dudzie. Realnie zagrożone jest bezpieczeństwo Polaków. Jeśli dziś mogą u nas wyrównywać porachunki z rodzimymi przeciwnikami, to może jutro zechcą wyrównać z ukraińskimi? Albo polskimi?

I tylko jedno w tej sprawie daje jako takie powody do optymizmu. Oprócz tego, że Abdurachmanow przeżył, to dostarczył Polakom kandydata do ewentualnej wymiany za Radzajewskiego. I za to właśnie powinna go spotkać nagroda. Bez względu na to, czy nasi „specjaliści” będą w ogóle umieli przeprowadzić taką operację.

Rzecznik koordynatora do spraw służb specjalnych Stanisław Żaryn powiedział mi tylko, że służby znają sprawę i ją badają.

Czytaj też: Rosyjska propaganda zalewa wirtualny świat

Więcej na ten temat
Reklama
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną