Od jesieni 2020 roku w Uniwersytecie Pedagogicznym im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, najstarszej polskiej uczelni kształcącej nauczycieli, wprowadzany jest tzw. plan naprawczy. Forsując kategoryczne argumenty o zapaści finansowej, władze uczelni stosują niemal wyłącznie jeden środek zaradczy: zwalnianie pracowników. W ostatnich tygodniach wychodzi jednak na jaw coraz więcej dowodów podważających potrzebę drastycznych cięć i zwolnień. Ministerstwo Edukacji i Nauki zanegowało konieczność wprowadzania na Uczelni „programu naprawczego” w rozumieniu ustawowym, zaś sprawozdanie finansowe za 2020 rok wykazuje stabilną sytuację. Wydaje się, że pracownicy są celowo wprowadzani w błąd.
Ostatnio pod naciskiem społeczności akademickiej Kanclerzowi zostały wprawdzie cofnięte uprawnienia do jednoosobowego podejmowania decyzji i działań restrukturyzacyjnych. Niestety, nadal wręczane są zwolnienia licznym pracownikom, w tym osobom ze znaczącym dorobkiem, wysoką pozycją w świecie nauki czy pełniącym funkcje kierownicze, jak prof. Janusz Majcherek, a także promotorom przygotowywanych prac doktorskich. W jednym z Instytutów na wniosek Dyrektora zwolniono dziesięciu pracowników naukowo-dydaktycznych (prawie 1/3 pracowników naukowo-badawczych!), w tym pięcioosobową grupę, której dorobek naukowy i wkład w ewaluację dyscypliny wiodącej nawet dziesięciokrotnie przewyższa dorobek osób niezwolnionych. W tym samym Instytucie przyjmuje się nowych pracowników, w tym emerytów powyżej 70. roku życia. Z kolei gdzie indziej zwalnia się zasłużonych profesorów, m.in. poprzedniego rektora. Zwolnienia dotykają także doświadczonych pracowników administracji, mających poczucie, że zawinili wyłącznie tym, że pracowali dla poprzednich ekip rektorskich.
Kryteria typowania pracowników do zwolnień są całkowicie niejasne, w większości przypadków nie były konsultowane ani z radami jednostek, ani z radami dyscyplin. Pracownicy odwołujący się od decyzji nie byli dopuszczani do Rektora. Wydaje się, że mamy do czynienia z zapaścią funkcjonowania statutowych i kolegialnych władz Uczelni, a nie z zapaścią finansową.
Prasa tymczasem informuje, że procesowi domniemanych reform towarzyszą rażące przejawy dyskryminacji, a także naruszenia prawa pracy, norm etycznych i dobrych obyczajów: zastraszanie, pogróżki, zakaz udziału w protestach. Pewnym jest, że wśród pracowników wzmaga się obawa o pracę, a także o przyszłość Uniwersytetu, jako że wprowadzane zmiany mogą mieć zgubny wpływ na jakość kształcenia i poziom naukowy, szczególnie w perspektywie zbliżającej się ewaluacji. Krążą domysły na temat powodów przeprowadzanych zmian, skoro wiadomo, że nie mamy do czynienia z katastrofą finansową, jak twierdziły dotychczas władze. Rozmaite spekulacje odbierają spokój pracownikom i mają zgubny wpływ na wizerunek uczelni.
Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie jest wspólnym dobrem nie tylko dla obecnych pracowników i studentów, lecz także dla absolwentów i wszystkich tych, którzy przyczynili się do budowania jego prestiżu, zarówno w wymiarze materialnym, jak i intelektualnym. Nie dopuśćmy do zaprzepaszczenia tych wartości i znaczącego dorobku uczelni. Nie pozwólmy, by finansowany ze środków publicznych uniwersytet był wykorzystywany do działań nieetycznych czy mających nawet znamiona represji, powielających niechlubne precedensy historyczne.
Wzywamy Władze Uniwersytetu do cofnięcia szkodliwych decyzji kadrowych i rozpoczęcia dialogu z całą społecznością akademicką, w tym ze studentami, którzy wyrażają swoje zaniepokojenie sytuacją i organizują protesty. Nie pozwólmy, aby Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie kojarzył się z UPadkiem! Połączmy siły, by odbudować jego wizerunek. Sprawmy, by z tego bezprecedensowego kryzysu powstał odnowiony Uniwersytet Przyszłości – wspólne dobro polskiego środowiska naukowego!
Apelujemy do środowisk akademickich, naukowych i kultury, a także do wszystkich sympatyków, w Polsce i za granicą, by poparli tę petycję, wyrażając swój sprzeciw wobec niszczenia dorobku, potencjału naukowego i wspólnoty akademickiej Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.
Petycję można podpisywać w sieci pod specjalnym adresem.
***
Petycję podpisali m.in.:
prof. Bolesław Faron, rektor em. Uniwersytetu Pedagogicznego
prof. Henryk Żaliński, rektor em. Uniwersytetu Pedagogicznego
prof. Michał Śliwa, rektor em. Uniwersytetu Pedagogicznego
prof. Kazimierz Karolczak, były rektor Uniwersytetu Pedagogicznego
dr hab. Katarzyna Potyrała, prof. UP, była prorektor Uniwersytetu Pedagogicznego
prof. Bogusław Skowronek, były dziekan Wydziału Filologicznego i prorektor Uniwersytetu Pedagogicznego
prof. Mariusz Wołos, były prorektor Uniwersytetu Pedagogicznego
prof. Jacek Chrobaczyński, były prorektor Uniwersytetu Pedagogicznego
prof. Jan Suchanicz, były prorektor Uniwersytetu Pedagogicznego
dr hab. Roman Malarz, prof. UP, były prorektor Uniwersytetu Pedagogicznego
prof. Tadeusz Budrewicz, były prorektor Uniwersytetu Pedagogicznego
prof. Grzegorz Przebinda, Uniwersytet Jagielloński, były Rektor Państwowej Wyższj Szkoły Zawodowej im. S. Pigonia w Krośnie, członek Rady Uczelni Uniwersytetu Pedagogicznego
prof. Michał Paweł Markowski, Uniwersytet Jagielloński, University of Illinois at Chicago
prof. Czesław Porębski, profesor em. Uniwersytetu Jagiellońskiego
prof. Joanna Tokarska-Bakir, Uniwersytet Warszawski
prof. Tadeusz Gadacz, Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie
prof. Ireneusz Krzemiński, Uniwersytet Warszawski
prof. Stanisław Obirek, Uniwersytet Warszawski
prof. Jan Hartman, Uniwersytet Jagielloński
prof. Janusz Czapiński, profesor em. Uniwersytetu Warszawskiego
prof. Andrzej Żbikowski, Uniwersytet Warszawski
prof. Mirosława Marody, Uniwersytet Warszawski
dr hab. prof. IFIS PAN, Agata Bielik-Robson, University of Nottingham, Uniwersytet Warszawski
prof. Andrzej Szahaj, Uniwersytet im. Mikołaja Kopernika w Toruniu
prof. Magda Potok, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
prof. Magdalena Heydel, Uniwersytet Jagielloński
prof. Leszek Balcerowicz, Szkoła Główna Handlowa
prof. Adam Chmielewski, Uniwersytet Wrocławski
dr hab. Piotr Bartula, Uniwersytet Jagielloński
prof. Paweł Starosta, były prorektor Uniwersytetu Łódzkiego
prof. Krzysztof Gorlach, Uniwersytet Jagielloński
prof. Andrzej Kaleta, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu