My, narcyzy
Emancypacja i demokracja nauczyły nas, że jesteśmy „tego warci”. Tego, czyli wszystkiego.
15.09.2020
Emancypacja i demokracja nauczyły nas, że jesteśmy „tego warci”. Tego, czyli wszystkiego.
Jeśli wyrażenie „prosty człowiek” ma w ogóle coś jeszcze znaczyć, to chyba tyle, co zdrowy psychicznie i stabilny emocjonalnie, wolny od zawikłanych i nadmiernie intelektualizowanych problemów ze sobą i ze światem.
Życie jest walcem, który przejeżdża po samym sobie, jest samozagładą w imię nowych, tak samo absurdalnych podbojów.
Posiadanie jasnych poglądów jest w świecie deliberujących wiecznie, „rozdialektyzowanych” elit czymś nieprzyzwoitym.
Jak wiadomo, bezbożny Zachód atakuje nas wszystkimi wynalazkami Szatana, takimi jak demokracja, antykoncepcja i stroje bikini.
Trzeba będzie włożyć wiele wysiłku w odbudowę polskiej prezydentury.
My, alienaci, obcy sami dla siebie, jesteśmy w sytuacji bez wyjścia.
Wierzę w prawdę, dobro i piękno, które są, jak to się słusznie powiada, ponadczasowe.
Mądrość ma to do siebie, że unika efektownych tez i łatwych emocji.
Wszystko, co pospolite, w sztuce pięknieje, choćby jej tematem była pospolitość sama.
Jesienią ulica zabierze głos. Ryknie duszony przez miesiące lęk i złość. Potulni i lękliwi na co dzień zażądają ofiarnego kozła.
Przez świat przeszło wielkie domino lęku, które położyło na łopatki nas wszystkich – nasze prawa, naszą codzienność i naszą gospodarkę.
Gdzieś poza czasem, bytują liczby i prawa logiki, zasady dobra i miary piękna.
Dlaczego boimy się praw kobiet? Cóż, boimy się konkurencji – to jasne.
W zasadzie Kaczyński mógłby być pierwszym sekretarzem KC PZPR.
W świecie Gowina wolności będą bronić uzbrojeni strażnicy ze speckomisji przy Radzie Głównej Szkolnictwa Wyższego.
Mamy demokrację, przeto każdy myśli i mówi, co chce. Ta swojość opinii i prawo jej swobodnego wygłaszania stają się czymś o wiele ważniejszym niż jej prawdziwość, podobnie jak zasadność wszelkich ocen.
Kiedyś może stanie w Warszawie pomnik „sędziów niezłomnych”.
Wywodząc z mroku straszydło Żyda, Betlejewski na nowo lepi Golema.
Mądrzy ludzie mają silnie rozwinięte poczucie przemijania świata i pełną świadomość tego, jak niewielki mamy wpływ na bieg zdarzeń.
Zaiste straszna to rzecz – myśleć uczciwie.
Na zapleczu prawicy i lewicy kotłuje się ideologiczna dzicz.
Możemy być z siebie dumni jako społeczność, że uczymy się mądrzej umierać.
W potocznym znaczeniu nihilista to ktoś, kto odrzuca wszelkie normy i zasady moralne – w imię amoralizmu bądź relatywizmu.
No, odechciewa się iść na te wybory. Tym bardziej że głos pojedynczego człowieka naprawdę niewiele znaczy.
Prawo do identyfikowania ludzi wedle ich domniemanej tożsamości stanowi część naszej wolności.
Prosta droga prowadzi od honoru, poprzez honorność, do pychy i śmieszności.
Wpadasz między wrony, kraczesz jak i one. Nie ma takiego świętego, który pracując w polityce, mógł stale iść pod prąd i łamać zasady.
Czyż nie jest całkiem możliwe, że tam gdzie niby to decydujemy sami, faktycznie decydują nasze geny, hormony i inne chemiczne świństwa?
Medycyna to walka, najczęściej niewidzialna, lecz jednak walka. Na śmierć i życie.