1. Świetliki, Sromota, Karrot Kommando. Psychorockowy Marcin Świetlicki w najwyższej formie. Poezja, czarny humor i arcybłyskotliwy zmysł ironii plus transowa muzyka.
2. Waglewski Fisz Emade, Matka, Syn, Bóg, ART 2 Music/Agora. W tekstach (głównie Fisza) poważny dialog pokoleń i głęboka refleksja nad przemijaniem, w muzyce szlachetna prostota bluesa i gitarowe mistrzostwo Wojciecha Waglewskiego.
3. R.U.T.A./Paprika Korps, 400 lat, Karrot Kommando. Intrygujący splot akustycznego punk folku i subtelnej elektroniki, a do tego poeta Jacek Podsiadło jako autor znakomitych tekstów.
4. Marcin Masecki, Polonezy, Lado ABC. Wybitny pianista i kompozytor tym razem jako odkrywca i rekonstruktor żywej ludowości poloneza, formy – zdawałoby się – doszczętnie już zamordowanej.
5. Strachy Na Lachy, !TO!, SP Records. Ta płyta ma wielką siłę uwodzenia, głównie dzięki połączeniu rockowej energii z melodyjnością.
6. Dawid Podsiadło, Comfort and Happinness, Sony. Niewątpliwie płytowy debiut roku, a 20-letni wokalista ma wszelkie dane, by stać się gwiazdą pierwszej wielkości.
7. Misia Ff, Epka, Chaos Management Group. Krótkie (30 min), ale porywające, zwłaszcza w przebojowych piosenkach śpiewanych po polsku.
8. Ania Rusowicz, Genesis, Universal Music. Stara psychodelia na nowo, Ania dzięki swojej drugiej płycie staje się prawdziwą ikoną neobigbitu.
9. Semantic Punk, Abcdefghijklmnoprstuwxyz, Lado ABC. Awangardowy radykalizm wykorzystujący pewne doświadczenia rocka głównie po to, by pokazać, że brzmienie może być ważniejsze od potocznie pojmowanego znaczenia.
10. Marek Jackowski, Marek Jackowski, Universal Music. Album pośmiertny, którego nie można przeoczyć nie tylko z szacunku dla całokształtu twórczości Marka. Jest tu sporo świetnej muzyki tudzież intrygujące duety (np. z Anną Marią Jopek czy Anną Wyszkoni).