Osoby czytające wydania polityki

„Polityka” - prezent, który cieszy cały rok.

Pierwszy miesiąc prenumeraty tylko 11,90 zł!

Subskrybuj
Film

Język ciała

Recenzja filmu: „Body/Ciało”, reż. Małgorzata Szumowska

Kadr z filmu „Body/Ciało”, reż. Małgorzata Szumowska Kadr z filmu „Body/Ciało”, reż. Małgorzata Szumowska Jacek Drygała / Kino Świat
Mamy mocnego kandydata do przyszłorocznych Oscarów.

Z opisów filmu, które ukazywały się po prezentacji w Berlinie, można było odnieść wrażenie, iż jednym najbardziej podobała się pierwsza scena, drugim ostatnia. Widz musi zdecydować, ale na początek radzę zwrócić uwagę, ponieważ można w nim znaleźć klucz do odczytania całości. A co jest pomiędzy? „Body/Ciało” to bardzo dobry film o sprawach ostatecznych, takich jak śmierć, samotność, przemijanie, opowiedziany inteligentnie, lekko, chwilami z humorem. (Na czarny humor zwracali uwagę zagraniczni krytycy, porównujący reżyserkę z Kieślowskim). A także o tym – jak powiedziała Małgorzata Szumowska w jednym z wywiadów – że tęsknimy za czymś, co jest blisko, tylko nie potrafimy tego dostrzec. Głównych bohaterów jest troje. Janusz Gajos gra w swoim stylu (czyli po mistrzowsku) prokuratora, który na co dzień ma do czynienia z ciałami ofiar. Wykonuje służbowe czynności rutynowo, bez emocji, jakby nie obchodził go dramat osób, które niedawno rozstały się z życiem. Jego córka (Justyna Suwała, kolejna świetna amatorka na ekranie) uciekła w anoreksję, jakby chciała ukarać swe ciało. Oboje łączy, a właściwie dzieli, wspomnienie śmierci żony, matki. Córka ma do ojca ogromny żal, choć dokładnie nie wiemy o co, jest nieufna i agresywna. Coraz bardziej oddalają się od siebie. Pomiędzy nimi stanie psychoterapeutka (doskonała rola Mai Ostaszewskiej), która po osobistych traumatycznych przeżyciach nauczyła się rozmawiać z duchami. Tak przynajmniej twierdzi, co przynosi ulgę pacjentkom niemogącym się pogodzić ze śmiercią najbliższych. Teraz córka znajdzie się w sytuacji wyboru – z jednej strony sceptycyzm starzejącego się ojca, z drugiej wiara psychoterapeutki. Finał przekonuje jednak, że sprzeczności są do pogodzenia, także między cielesnością a duchowością.

Szumowska na zakończonym niedawno festiwalu w Berlinie dostała Srebrnego Niedźwiedzia za reżyserię, ale może jeszcze ważniejsze były pozytywne recenzje w najważniejszych branżowych tytułach. „Body/Ciało” to tytuł, który już zaistniał w międzynarodowym obiegu. Krótko mówiąc, mamy mocnego kandydata do przyszłorocznych Oscarów.

Body/Ciało, reż. Małgorzata Szumowska, prod. Polska, 90 min

Polityka 10.2015 (2999) z dnia 03.03.2015; Afisz. Premiery; s. 68
Oryginalny tytuł tekstu: "Język ciała"
Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
Kultura

Mark Rothko w Paryżu. Mglisty twórca, który wykonał w swoim życiu kilka wolt

Przebojem ostatnich miesięcy jest ekspozycja Marka Rothki w paryskiej Fundacji Louis Vuitton, która spełnia przedśmiertne życzenie słynnego malarza.

Piotr Sarzyński
12.03.2024
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną