Recenzja ksiązki: Martin Amis, „Opowieść wtajemniczonego”

„Opowieść…” jest filozoficznym esejem o umieraniu i stracie, odchodzeniu ciała, umysłu, dzieła.

„Opowieść…” jest filozoficznym esejem o umieraniu i stracie, odchodzeniu ciała, umysłu, dzieła. Amis wspomina przyjaźń, która łączyła go z gigantami – Philipem Larkinem, Saulem Bellowem i Christopherem Hitchensem – a także trudne relacje z ojcem, by móc wreszcie opłakać ich śmierć i spojrzeć bez lęku w niemożliwą do wypełnienia pustkę, jaką po sobie zostawili i jaka zostanie po nim samym. „A kiedy odejdziesz – zwraca się wprost do czytelnika – to być może moje życie pozagrobowe też się skończy (…). Najpierw umrze moje silne pragnienie, potem moje życie i na końcu moje słowa spisane na papierze”.

Martin Amis, Opowieść wtajemniczonego, przeł. Katarzyna Karłowska, Rebis, Poznań 2021, s. 624