Trudne relacje
Recenzja książki: Stosunki polsko-izraelskie (1945-1967). Wybór dokumentów. Oprac. Szymon Rudnicki
Tom zawiera 435 dokumentów. Otwiera go fragment exposé premiera Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej Edwarda Osóbki-Morawskiego na posiedzeniu Krajowej Rady Narodowej 2 stycznia 1945 r., a zamykana notatka mjr. E. Laskusa z 28 lipca 1967 r. o zachowaniu się władz izraelskich podczas ewakuacji Ambasady Polskiej w Tel Awiwie.
Do maja 1948 r., gdy powstało państwo Izrael, stosunki z rządem polskim utrzymywała Agencja Żydowska w Palestynie. „Obie strony - stwierdzają we wstępie wydawcy - traktowały swoje stosunki jako specjalne. Stąd zaangażowanie się przedstawicieli Polski w Organizacji Narodów Zjednoczonych na rzecz powstania państwa żydowskiego czy przymykanie oczu na nielegalną emigrację, a następnie zgodę na już legalną, pozwolenie wyjazdu z Polski żydowskich emigrantów z ZSRR, mimo niezadowolenia rządu tego kraju. Wreszcie limitowanie swoich stosunków z krajami arabskimi, z uwzględnieniem interesów Izraela. Prowadzono taką politykę, mimo że obciążała ona stosunki Polski z krajami arabskimi. Z kolei Agencji Żydowskiej, a następnie rządowi Izraela zależało na tych stosunkach ze względu na emigrację żydowską." Z Polski, a również z ZSRR, w czym władze polskie były bardzo pomocne.
Wybór dokumentów jest oczywiście subiektywny. Autorzy starali się ukazać całą złożoność stosunków polsko-izraelskich zakończonych dramatycznym ich zerwaniem przez Polskę w 1967 r. Opracowany został wzorowo, zgodnie z regułami obowiązującymi w tego typu wydawnictwach. Będzie dobrze służył zarówno historykom, jak i wszystkim tym, którzy historią się interesują.
Stosunki polsko-izraelskie (1945-1967). Wybór dokumentów. Wybór i opracowanie Szymon Rudnicki, Marcos Sieber. Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych, Archiwum Państwowe Izraela, Warszawa 2009, s. 740.