Reżyserka teatralna, dramatopisarka i dramaturżka, ur. w Łodzi w 1978 r. Twórczyni minimalistycznych przedstawień łączących teatr, sztukę opowiadania i performance. Studiowała na ASP w Łodzi, filozofię na Uniwersytecie Łódzkim oraz reżyserię w PWSFTviT. Jej etiudy krótkometrażowe, fabularne i dokumentalne, zdobywały nagrody na międzynarodowych festiwalach. Do teatru przyciągnęła ją szansa „długiego procesu pracy z ludźmi”, bo pole jej artystycznych zainteresowań to „metafizyka i pytania o egzystencję”. Zadebiutowała trzy lata temu, realizując w TR Warszawa, w ramach konkursu Teren TR spektakl „Ewelina płacze”. Jednocześnie skromny i zaskakujący, dowcipny i pełen znaczeń, stał się teatralnym hitem, objechał festiwale i utorował artystce drogę na kolejne sceny. Aktorzy TR odgrywali w nim wyobrażenia zwykłych ludzi na temat aktorstwa i bycia gwiazdą, a niejako przy okazji rodziły się pytania o bycie dziś kimś i człowiekiem w ogóle. Podobnym rozważaniom nad kondycją aktora, widza i człowieka po prostu artystka poświęciła kolejne przedstawienia: „Drugi spektakl” z poznańskiego Teatru Polskiego, „Fantazję” z TR Warszawa czy snujące mniej lub bardziej abstrakcyjne wizje przyszłości „2118. Karasińska” z Nowego Teatru w Warszawie. Do rozważań często zachęca – aktorów i widzów – wydając, głosem z offu, polecenia w stylu „Wyobraź sobie, że...”. Wielu ceni jej teatr właśnie za wywoływanie w nich tych fal zaskakujących czasem także dla nich skojarzeń, wspomnień czy emocji. I za abstrakcyjne poczucie humoru. Witold Mrozek nominował Karasińską m.in. za „wrażliwość na aktora i niesamowitą wyobraźnię”. Dariusz Kosiński pisał: „W pozornie lekkiej formie podejmuje głęboką refleksję nad sytuacją ludzi jako aktorów w wielkim teatrze świata”. Sama na pytanie o to, do czego jest jej potrzebny teatr, odpowiedziała (w Dwutygodnik.com) tak: „Mniej interesuje mnie sztuka, która porusza się w obszarze tzw. uzgodnionej rzeczywistości, choćby podawała nie wiem jak rewolucyjne i mądre treści. Interesuje mnie to, jak uzgodnioną rzeczywistość przekroczyć”.
***
Oni nominowali:
Michał Centkowski („Newsweek”), Łukasz Drewniak (Teatralny.pl), Dariusz Kosiński („Tygodnik Powszechny”), Monika Kwaśniewska-Mikuła („Didaskalia”), Witold Mrozek („Gazeta Wyborcza”), Przemysław Skrzydelski („Sieci”, „Do Rzeczy”, TVP Kultura), Jacek Sieradzki („Dialog”), Izabela Szymańska („Co Jest Grane 24”), Jacek Wakar (PAP), Kalina Zalewska („Teatr”).
***
Ponadto zgłoszeni zostali:
Jan Czapliński (dramaturg), Grzegorz Dowgiałło (aktor, muzyk), Magdalena Drab (aktorka, dramatopisarka, dramaturżka), Agata Duda-Gracz (reżyserka, scenografka), Magdalena Gorzelańczyk (aktorka), Grzegorz Jaremko (reżyser), Mirek Kaczmarek (scenograf), Daria Kopiec (reżyserka), Wojciech Kościelniak (reżyser musicalowy, autor librett), Piotr Kruszczyński (dyrektor Teatru Nowego w Poznaniu), Agata Kucińska (aktorka, reżyserka), Jaśmina Polak (aktorka), Jakub Roszkowski (dramaturg, dramatopisarz, reżyser), Paweł Sakowicz (choreograf, tancerz), Justyna Sobczyk (reżyserka, założycielka Teatru 21), Jan Sobolewski (aktor), Magda Szpecht (reżyserka), Grzegorz Wiśniewski (reżyser), Adam Ziajski (reżyser, szef Centrum Rezydencji Teatralnej Scena Robocza w Poznaniu).