Reżyser, scenarzysta, dramaturg, aktor (rocznik 1983). Pochodzi z Łomży. Ukończył z wyróżnieniem Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie. Zaczynał jako aktor Teatru Wybrzeże, grając m.in. w spektaklach Anny Augustynowicz. Gościnnie występował na deskach Teatru Muzycznego Capitol we Wrocławiu oraz w warszawskim Teatrze Roma, gdzie dał się poznać jako utalentowany wykonawca piosenki aktorskiej. Jest laureatem nagród im. Jana Świderskiego za rok 2010 oraz im. Jacka Woszczerowicza za rolę Teda Bundy’ego w przedstawieniu „Versus” wg Rodrigo Garcíi. Popularność zdobył m.in. dzięki rolom w „Barwach szczęścia”, „Czasie honoru”, „Historii Roja”.
Równolegle do aktorstwa Piotr Domalewski rozwijał swoje umiejętności pisarskie i reżyserskie. Jest współautorem surrealistycznego scenariusza serialu „Mały Zgon” Juliusza Machulskiego. Na planie „Demona” był asystentem Marcina Wrony. W trakcie studiów reżyserskich na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach nakręcił kilka znakomitych etiud, m.in. „Obcego”, opowieść o tajemniczej podróży nocą i narastających lękach inspirowaną „Człowiekiem bez właściwości” Roberta Musila, a nieco później błyskotliwą przypowieść dziejącą się na budowie „60 kilo niczego”. W 2017 r. ostry, refleksyjny, oparty na wyrazistych dialogach, wiarygodnej psychologii dramat rodzinny i pełnometrażowy debiut reżyserski Domalewskiego „Cicha noc” zdobył Złote Lwy na festiwalu w Gdyni, dziesięć Orłów Polskiej Akademii Filmowej i pierwszą nominację do Paszportu POLITYKI. Równie perfekcyjnie skonstruowany i zagrany dramat społeczny „Jak najdalej stąd” zdaniem Barbary Hollender portretuje ludzi, którzy nie nadążyli za transformacją, zostając ze swoimi rozbudzonymi ambicjami w świecie bez perspektyw. „Znać tu dobrą szkołę Kena Loacha – realistyczne kino, w którym jest miejsce i na diagnozę społeczną, i na czułe spojrzenie na człowieka. W filmie Domalewskiego ta ostra diagnoza dotyczy Polaków, naszego stosunku do Zachodu – roszczeniowego, pełnego kompleksów i nieufności, cwaniactwa, zadawnionego poczucia krzywdy” – chwali Tadeusz Sobolewski.
***
Oni nominowali:
Barbara Hollender („Rzeczpospolita”), Tadeusz Lubelski (Uniwersytet Jagielloński), Łukasz Maciejewski (Szkoła Filmowa w Łodzi, Onet.pl), Jakub Majmurek (Krytyka Polityczna), Michał Oleszczyk (krytyk filmowy i konsultant scenariuszowy; wykładowca Wydziału Artes Liberales Uniwersytetu Warszawskiego i Warszawskiej Szkoły Filmowej), Karolina Pasternak („Newsweek”), Anita Piotrowska („Tygodnik Powszechny”), Tadeusz Sobolewski („Gazeta Wyborcza”), Rafał Syska (Narodowe Centrum Kultury Filmowej, EKRANy), Grażyna Torbicka (niezależna dziennikarka, dyrektorka festiwalu Dwa Brzegi).
***
Ponadto zgłoszeni zostali:
Piotr Adamski (reżyser), Michał Edelman (dokumentalista), Bartosz M. Kowalski (reżyser), Marek Lechki (reżyser), Maciej Musiałowski (aktor), Mateusz Pacewicz (scenarzysta), Natasza Parzymies (reżyserka), Aleksandra Potoczek (dokumentalistka), Zofia Stafiej (aktorka), Piotr Trojan (aktor), Mariusz Wilczyński (reżyser), Mariusz Włodarski (producent), Patryk Vega (reżyser), Łukasz Żal (operator).