Osoby czytające wydania polityki

Wiarygodność w czasach niepewności

Wypróbuj za 11,90 zł!

Subskrybuj
Paszporty POLITYKI

Joanna Piotrowska

Nominacja w kategorii Sztuki wizualne: Joanna Piotrowska

Joanna Piotrowska Joanna Piotrowska Brent Dzekciorius
To, co łączy jej bardzo bogaty dorobek, to szczególny rodzaj wrażliwości, ukazywanie toksycznych mechanizmów psychologicznych czy społecznych poprzez drobne gesty.

Narzędziem, którym posługuje się artystka, jest fotografia, zazwyczaj czarno-biała. Nominująca ją Anna Theiss napisała w uzasadnieniu: „konsekwentnie bada tzw. trudne tematy – ślady historii, rodzinne traumy (…). A jednak sposób, w jaki to robi, jest wyjątkowy”. Zakres problematyki podejmowany przez Joannę Piotrowską (ur. 1985 r.) jest szeroki: poczucie zagrożenia we współczesnym świecie, dobrostan zwierząt, rodzinne i międzyludzkie relacje oparte na dominacji, przemocy psychicznej i fizycznej, podporządkowaniu, nierówności między płciami. To, co łączy ten jej bardzo bogaty jak na wiek dorobek, to szczególny rodzaj wrażliwości, ukazywanie toksycznych mechanizmów psychologicznych czy społecznych poprzez drobne gesty, pozornie nieznaczące interakcje.

Efekt artystka osiąga dzięki precyzyjnym aranżacjom sytuacji, które utrwala, nawet pewnej ich teatralizacji. Świetnie posługuje się systemem kodów kulturowych i symboli uniwersalnych w kulturze Zachodu, zapewne także dzięki temu, że studiowała i od 10 lat mieszka w Londynie. I ten międzynarodowy język sztuki w połączeniu z ważką acz subiektywnie interpretowaną problematyką zapewniły jej imponujący początek kariery. Ma już na swym koncie m.in. udział w wystawach zbiorowych w Museum of Modern Art w Nowym Jorku i Kunsthalle w Wiedniu oraz indywidualne wystawy w Kunsthalle w Bazylei i w londyńskim Tate Britain. Przy okazji tej ostatniej pisano o niej jako „artystce, która będzie kształtować świat sztuki w najbliższych latach”.

Prace z jej najważniejszych cykli pokazano na niedawno zakończonej monograficznej prezentacji zatytułowanej „Zaduch” w warszawskiej Zachęcie. „Była wystawą skromną, konsekwentną, przemyślaną, przejmującą, wyrazistą, empatyczną i niezwykle silną wizualnie” – pisał nominujący artystkę Jakub Banasiak.

***

Oni nominowali:

Jakub Banasiak („Magazyn Szum”), Bogusław Deptuła (krytyk niezależny), Rafał Kamecki (Artinfo.pl), Piotr Kosiewski („Tygodnik Powszechny”), Piotr Policht (Culture.pl), Joanna Ruszczyk („Newsweek”), Piotr Rypson (krytyk niezależny), Karol Sienkiewicz („Gazeta Wyborcza”), Anna Theiss (krytyk niezależny), Iwo Zmyślony (krytyk niezależny).

***

Ponadto zgłoszeni zostali:

duet Tatiana Czekalska/Leszek Golec, Jakub Gliński, Ola Jasionowska, Bartosz Kokosiński, Konsorcjum Praktyk Postartystycznych „List”, Dominika Kowynia, Tomasz Kręcicki, Urszula Madera, Cecylia Malik, Gizela Mickiewicz, Małgorzata Pawszak, Anna Siekiera, Jan Simon, Agata Słowak, Irmina Staś, Bartosz Zaskórski, Ada Zielińska.

Polityka 50.2020 (3291) z dnia 08.12.2020; Paszporty POLITYKI 2020; s. 85
Oryginalny tytuł tekstu: "Joanna Piotrowska"
Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
Historia

Dlaczego tak późno? Marian Turski w 80. rocznicę wybuchu powstania w getcie warszawskim

Powstanie w warszawskim getcie wybuchło dopiero wtedy, kiedy większość blisko półmilionowego żydowskiego miasta już nie żyła, została zgładzona.

Marian Turski
19.04.2023
Reklama