Pogoń za wielorybem

Recenzja spektaklu: „Moby Dick", reż. Eugeniusz Knapik

1 lipca 2014

Wojciech Śmiłek w roli Ojca Mapple. Krzysztof Bieliński / materiały prasowe

Szkoda, że ten majestatyczny spektakl praktycznie nie ma zakończenia.

Wydawałoby się, że „Moby Dick” Hermana Melville’a jest najmniej nadającą się do udramatycznienia powieścią. I rzeczywiście, kompozytor Eugeniusz Knapik napisał dzieło, które przypomina raczej kantatę. Z drugiej strony librecista Krzysztof Koehler nie został wyłącznie przy dziele Melville’a, lecz wydobył biblijne aluzje i powiązania, wprowadzając m.in. dwie postaci kobiece: Hagar, matkę Izmaela, oraz Jezabel, żonę Ahaba. (...)

Eugeniusz Knapik, Moby Dick, reż. Barbara Wysocka, Teatr Wielki-Opera Narodowa w Warszawie

Polityka 27.2014 (2965) z dnia 01.07.2014; Afisz. Premiery; s. 73

Oryginalny tytuł tekstu: "Pogoń za wielorybem"

Dorota Szwarcman

Krytyczka muzyczna działu Kultura w „Polityce” (od 2002 r.). Absolwentka studiów kompozycji na warszawskiej uczelni muzycznej. Wcześniej pracowała w kwartalniku „Polish Music/Polnische Musik” (dziś nieistniejącym), „Gazecie Wyborczej” oraz „Wprost”. Publikowała także m.in. w „Ruchu Muzycznym”, „Midraszu”, „Tygodniku Powszechnym”, „Jazz Forum”. Autorka książek: „Razem w życiu i muzyce. Rozmowy z Ewą Podleś i Jerzym Marchwińskim” (PWM 2001) i „Czas Warszawskich Jesieni. O muzyce polskiej 1945–2007” (Stentor 2007). Laureatka Nagrody Honorowej Związku Kompozytorów Polskich (2009) i odznaki „Zasłużony dla kultury polskiej”.