Osoby czytające wydania polityki

„Polityka”. Największy tygodnik w Polsce.

Wiarygodność w czasach niepewności.

Subskrybuj z rabatem
Rynek

Grecja płonie, Europa szuka gaśnic

Kryzys strefy euro

Gdy Grecja praktycznie zbankrutowała, Portugalię zaatakowali spekulanci, a Unia Europejska daje popis własnej bezradności w walce z najpoważniejszym kryzysem euro w historii.

Kolejne wnioski o pomoc do Międzynarodowego Funduszu Walutowego i Unii Europejskiej, coraz wyższe oprocentowanie obligacji, gwałtowne osłabianie się walut – tak niewiele ponad rok temu wyglądał nasz region, gdy padł ofiarą paniki inwestorów, zręcznie podsycanej przez spekulacyjne fundusze. Gdy dziś patrzymy na Grecję, Portugalię czy Hiszpanię, trudno nie zadać pytania: skąd my to znamy?

Odpowiednikiem Węgier czy Łotwy, które rzeczywiście wówczas potrzebowały szybkiej pomocy, jest dziś Grecja. Płaci karę za wszystkie swoje dotychczasowe winy – korupcję, zbyt szybki wzrost płac w ostatnich latach, słabiutki eksport, fałszowanie statystyk finansowych, a przede wszystkim - za wejście na skróty do strefy euro, które obróciło się przeciwko niej.

Natomiast w roli Polski występuje teraz Portugalia. Zaliczana do tej samej grupy państw co Grecja, jest kolejnym kandydatem na bankruta. Pamiętamy, jak bardzo oburzaliśmy się w zeszłym roku, gdy zestawiano nas z Węgrami. Gdy nasza waluta gwałtownie słabła na wieść o możliwej dewaluacji łotewskiego łata, gdy nikt nie chciał słuchać, że nasze fundamenty gospodarcze są zdrowe w porównaniu z sąsiadami. Teraz to Portugalia jest w niewesołej sytuacji ofiary spekulantów. I nic to, że jej dług publiczny jest znacznie niższy od greckiego, że rząd przyjął pakiet bardzo ostrych cięć, że kraj nigdy nie fałszował swoich statystyk. Jeśli zresztą Portugalia padnie jak Grecja, w kolejce czeka już kolejny kandydat na ofiarę – Hiszpania.

W tych trudnych chwilach Unia Europejska oblewa egzamin ze swojej dojrzałości. Zamiast szybko i jednoznacznie ogłosić udzielenie kredytów Grecji i pokazać międzynarodowym rynkom, że będzie bronić pozycji euro, Unia jest sparaliżowana przez wewnętrzne spory. Kanclerz Angela Merkel miota się między niemieckimi podatnikami, którzy na Grecję nie daliby ani centa, a swoją odpowiedzialnością międzynarodową, nakazującą jej szybkie udzielenie pomocy. A przecież rok temu, gdy trzeba było ratować Węgry czy Łotwę, UE i Międzynarodowy Fundusz Walutowy szybko znalazły wspólny język i zapobiegły rozlaniu się choroby na cały region.

Bilans ostatnich tygodni jest fatalny – Grecja praktycznie zbankrutowała, bo nie jest w stanie sprzedawać obligacji na rynkach po stawkach innych niż lichwiarskie. Portugalia i Hiszpania boją się, że i one będą wkrótce musiały poprosić inne kraje strefy euro o pomoc. MFW jest chętny do udzielania kredytów, ale w zamian wymaga ograniczania deficytu. A Komisja Europejska okazuje się całkiem bezradna wobec niezdecydowania Niemiec, dla których prysły właśnie marzenia o euro jako kontynuacji superstabilnej marki. Całemu zamieszaniu przyglądają się pewnie z ironicznymi uśmiechami Chińczycy i Amerykanie. Ze znacznie gorszymi minami - państwa członkowskie poza strefą euro, wśród nich Polska. Patrzą i myślą, czy to jest ten klub stabilności, do którego mają za kilka lat wejść?

Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
Kraj

Przelewy już zatrzymane, prokuratorzy są na tropie. Jak odzyskać pieniądze wyprowadzone przez prawicę?

Maszyna ruszyła. Każdy dzień przynosi nowe doniesienia o skali nieprawidłowości w Funduszu Sprawiedliwości Zbigniewa Ziobry, ale właśnie ruszyły realne rozliczenia, w finale pozwalające odebrać nienależnie pobrane publiczne pieniądze. Minister sprawiedliwości Adam Bodnar powołał zespół prokuratorów do zbadania wydatków Funduszu Sprawiedliwości.

Violetta Krasnowska
06.02.2024
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną