Osoby czytające wydania polityki

„Polityka”. Największy tygodnik w Polsce.

Wiarygodność w czasach niepewności.

Subskrybuj z rabatem
Rynek

Chłód i mrok

Prąd: ceny wysokiego napięcia

Według wyliczeń URE, ceny ciepła z węgla były najwyższe od 11 lat. Według wyliczeń URE, ceny ciepła z węgla były najwyższe od 11 lat. Mirosław Gryń / Polityka
Inflacja zaczyna wymykać się spod kontroli. Napędu dostarczają jej drożejąca energia elektryczna i cieplna oraz gaz i paliwa płynne. Nie ma się co łudzić – czasy taniej energii należą do przeszłości. Dla rządu PiS to może być największe polityczne wyzwanie.
Ratunkiem przed energoubóstwem jest termomodernizacja budynków i ograniczanie zużycia ciepła, a także przechodzenie na odnawialne źródła.Daniel Dmitriew/Forum Ratunkiem przed energoubóstwem jest termomodernizacja budynków i ograniczanie zużycia ciepła, a także przechodzenie na odnawialne źródła.

„Podwyżka cen energii elektrycznej jest nieuchronna, ale za wcześnie spekulować o jej skali” – wyraźnie ostrzegł podczas wrześniowego Forum Ekonomicznego w Karpaczu minister aktywów państwowych Jacek Sasin. Swoją rolę jako nadzorcy spółek energetycznych minimalizował, tłumacząc, że „spółki prawa handlowego nie mogą dokładać do swojego biznesu, muszą też inwestować, żeby w przyszłości ceny energii mogły być niższe. Nieuchronna logika jest taka, że ten wzrost musi nastąpić”.

Rafał Gawin, prezes Urzędu Regulacji Energetyki, zapowiada, że trzeba się liczyć nawet z dwucyfrowym wzrostem. Kto zawinił? Wiadomo, Bruksela. „Mamy tutaj bardzo drogą politykę klimatyczną Unii Europejskiej” – wyjaśnił w radiu RMF FM premier Mateusz Morawiecki, pocieszając słuchaczy, że „dzięki temu mamy czystsze środowisko”. To oczywiście prawda, ale tylko częściowa.

Ceny paliw i energii zawsze należały do politycznie wybuchowych. Zwłaszcza ceny prądu. Dlatego kiedy w 2018 r. energia elektryczna zaczęła nagle drożeć, w PiS powiało grozą. Partia zdobyła władzę, obiecując tanią energię dzięki zablokowaniu rozwoju energetyki wiatrowej i renacjonalizacji sektora energetycznego zasilanego polskim węglem, którego mamy przecież na 200 lat. A tu nagle taki skok. Jeśli w 2017 r. na rynku hurtowym jedna megawatogodzina (MWh) kosztowała średnio 160 zł, to rok później już 250 zł. Dziś, gdy ceny na Towarowej Giełdzie Energii dochodzą nawet do 400 zł/MWh, tamte mogą już tylko budzić łzę wzruszenia.

Źródłem wzrostu w 2018 r. stały się drożejące uprawnienia do emisji CO², które europejscy wytwórcy energii muszą kupować. A spalanie węgla powoduje szczególnie duże emisje. Wcześniej CO² długo było tak tanie, że jego wpływ na koszty produkcji energii lekceważono.

Polityka 39.2021 (3331) z dnia 21.09.2021; Rynek; s. 40
Oryginalny tytuł tekstu: "Chłód i mrok"
Reklama