Szczerze mówiąc, nie dziwię mu się, gdyż cena 1300 zł nie jest ceną na skromną kieszeń zwykłego Polaka, którego reprezentantem jest przewodniczący Duda, a zero zł lub 85 zł – jest. Tę atrakcyjną cenę (plus darmowe posiłki i alkohole) lider „S” wywalczył sobie jako zdobycz socjalną, co pokazuje siłę przywództwa tego lidera, będącego wyrazicielem opinii wszystkich pracujących Polaków, którzy też chcieliby mieszkać w apartamentach za 1300 zł, ale na razie nie mogą.
Ktoś słabo zorientowany w problematyce związkowej mógłby powiedzieć, że to nieetyczne i nieprzyzwoite, że Piotr Duda mieszka za grosze w luksusowym apartamencie, za darmo je, pije i korzysta z zabiegów odnowy biologicznej. Z tym że przecież on tego nie robi dla siebie. Jako szef „S” Duda od lat walczy o polepszenie bytu wszystkich ludzi pracy i artykuł w „Newsweeku” pokazuje, że jest to walka skuteczna. Piotr Duda, nie oglądając się na innych, zaczął od siebie i swój byt już polepszył. Ale ważne, że na sobie nie poprzestaje, lecz stwarza szanse na darmowe korzystanie z apartamentu również znajomym i rodzinie, która wynajmuje go na jego nazwisko. Duda udowodnił, że to się da zrobić, chociaż wszyscy od lat powtarzają, że w Polsce nic się nie da.
Oczywiście nie wszystko da się zrobić od razu. Wszyscy wiemy, że na razie nie da się poprawić położenia pielęgniarek, pracowników supermarketów czy osób zatrudnionych na umowach śmieciowych (których sytuacja jest tak ciężka, że nawet w pensjonatach należących do związku zawodowego „S” muszą pracować na śmieciówkach). Ale osoby te powinny się cieszyć, że poprawie uległa przynajmniej sytuacja Piotra Dudy, który za naprawdę symboliczne pieniądze może godnie wypoczywać w ich imieniu.