Marina Hulia: uzależniona od pomagania

Mówi, że Bóg dał jej tysiąc małych talentów, ale żadnego prawdziwego.

Jędrzej Nowicki Marina śpiewa, tańczy, śmieje się, nie opowiada, jak prowadzić lekcje, tylko odgrywa to przed publicznością i po chwili wszyscy śpiewają i śmieją się razem z nią.

Większość ludzi działających charytatywnie ma swoją wąską specjalizację. Bezdomni. Niepełnosprawni. Sieroty. Niewidomi. Uzależnieni. Marina Hulia pomaga tym, których akurat spotka na swojej drodze. Raz są to dzieci więźniów, innym razem dzieci z Domu Samotnej Matki albo Jagódka z porażeniem mózgowym, autystyczny Krystian, podopieczni Domu Starców z Radości. I oczywiście dzieci uchodźców z Czeczenii. W 2013 r. dostała nagrodę im. Ireny Sendlerowej „Za naprawianie świata”. A teraz, 13 grudnia, nagrodę im.