Jean Baptiste Bernadotte, napoleoński marszałek, został formalnie królem Szwecji jako Karol XIV Jan dopiero w 1818 r., jednak już w 1810 r. szwedzki parlament wybrał go na następcę tronu, co dało mu faktyczną władzę obok zniedołężniałego Karola XIII. Przyniosło też początek obecnej dynastii, której 200-lecie jest właśnie obchodzone. Karol XIV wywodził się z rodziny urzędniczej, której nazwisko jest zdrobniałą formą imienia Bernard. Jego kariera wojskowa rozpoczęła się u boku Napoleona. Jednak po klęsce pod Moskwą Jean Baptiste odwrócił się od cesarza Francji i zyskał zaufanie koalicji antynapoleońskiej. Stanowisko Bernadotte w tym konflikcie ustabilizowało sytuację w Szwecji, osłabionej wojnami na kontynencie i utratą Finlandii.