Najmłodszą pacjentką, u której zdiagnozowano cukrzycę typu 2, nazywaną także cukrzycą wieku dorosłego, jest 3,5-letnia dziewczynka z latynoskiej rodziny w amerykańskim Houston. Miasto uchodzi za stolicę amerykańskiej otyłości. Dziewczynkę zbadał dr Michael Yafi. Trafiła do niego, bo ważyła aż 35 kg, odczuwała nadmierne pragnienie i często oddawała mocz, ale poza tym nic nie wskazywało na wyjątkowy stan zdrowia. Przy narodzinach ważyła 3,2 kg, a w jej rodzinie nie było cukrzyków. Dopiero rozmowy z rodzicami ujawniły fatalne nawyki żywieniowe. Dr Yafi zlecił badania krwi, wyniki wykluczyły spotykaną u dzieci cukrzycę typu pierwszego.
U dziewczynki zdiagnozowano więc cukrzycę typu 2, dotąd kojarzoną wyłącznie z osobami dorosłymi, otyłością, zaawansowanym wiekiem i statycznym trybem życia. W tej odmianie choroby organizm produkuje niewystarczające dawki insuliny lub nie potrafi jej spożytkować. Dziewczynce zaczęto podawać metforminę – doustny lek przeciwcukrzycowy, a całej rodzinie nakazano zmianę diety i zwiększenie aktywności. Dziewczynka chudła, pół roku później ważyła już 8 kg mniej, a leki odstawiono. Wyzdrowiała.
Zdrowie albo bankructwo
Historia tej małej Amerykanki jest już poniekąd modelowa. Na konferencji medycznej w Sztokholmie dr Yafi mówił: „Liczba zachorowań na cukrzycę typu 2 wśród dzieci rośnie w dramatycznym tempie i jest wynikiem epidemii otyłości. Wszyscy klinicyści powinni być świadomi, że diagnozując cukrzycę u małych pacjentów, muszą od teraz brać pod uwagę oba typy tej choroby”.
Jeszcze dekadę temu w Europie właściwie nie notowano przypadków cukrzycy typu 2 u dzieci.