Zaczęła od sprintu: w 24 godziny po ustąpieniu Davida Camerona dokonała rewolucji na 10 Downing Street. Mianowała nowych szefów kluczowych resortów. Wyznaczyła negocjatorów Brexitu. Jednym ruchem usunęła lidera twardych przeciwników Brukseli Michaela Gove’a i ministra skarbu George’a Osborne’a. Zaryzykowała, mianując na szefa dyplomacji znanego z gaf Borisa Johnsona, a zwolnione przez nią samą stanowisko szefa MSW obsadziła sympatyczką Unii Amber Rudd.