Tysiące Czeczenów grzęźnie w Brześciu pod polską granicą. Polska ich nie wpuszcza, choć uciekają przed dyktaturą we własnej ojczyźnie.
Na ulicach białoruskiego Brześcia uchodźców nie widać. A raczej na ulicy, bo brzeskie życie rozciąga się głównie wzdłuż Sowieckiej. To schludny, pełen sklepików i restauracji deptak: kamieniczki typowe dla carskiej prowincji, socrealizm, ale i nowe, szklane gargamele. Za dnia Sowiecka tętni życiem i obraca gotówką zarobioną na przygranicznym handlu, wieczorem zamiera, jeśli nie liczyć kilku modnych burgerowni.
– Mieszkańcy są przyzwyczajeni do obecności uchodźców – mówi Sława, lokalny aktywista.
Polityka
5.2017
(3096) z dnia 31.01.2017;
Świat;
s. 49
Oryginalny tytuł tekstu: "Brama brzeska"
