2018 r. może się okazać najgorszym rokiem Donalda Trumpa. Specjalna komisja, powołana do wyjaśniania zarzutów o powiązania otoczenia prezydenta z władzami Rosji, będzie ujawniała nowe kompromitujące głowę państwa fakty. Jeszcze w starym roku wybory lokalne w ultrakonserwatywnej Alabamie przegrał bliski prezydentowi senator, co komentatorzy odczytywali jako barometr nastrojów przed przyszłorocznymi wyborami do Izby Reprezentantów. Jej przewodniczący z ramienia republikanów Paul Ryan zapowiedział nawet nieoficjalnie, że w 2018 r. odejdzie z polityki, bo nie chce być już kojarzony z Trumpem. Prezydent będzie się więc zmagał z niechęcią nawet we własnym obozie, co może przynieść zwrot w stronę najbardziej radykalnych zwolenników.
Kartami do głosowania będzie też żyła znaczna część Ameryki Łacińskiej. Równoczesne wybory parlamentarne oraz prezydenckie czekają Kostarykę, Paragwaj, Meksyk i Kolumbię (gdzie do wyścigu stają byli partyzanci z komunistycznej partyzantki FARC). Głowę państwa powinni też wskazać Wenezuelczycy, ale urzędujący Nicolás Maduro już tak nagina obowiązujące prawo, żeby wyeliminować zawczasu jakiegokolwiek liczącego się kandydata, że wybory będą de facto farsą. Świat przyglądać się będzie jednak głównie Brazylii – jeżeli sąd drugiej instancji podtrzyma wyrok za korupcję ciążący na byłym prezydencie Luli da Silvie, to przodujący w sondażach polityk zostanie automatycznie wyeliminowany z wyścigu o swój były fotel. Wówczas liderem wyborczym zostanie Jair Bolsonaro, brazylijski Korwin-Mikke wychwalający m.in. wojskowe zamachy stanu, tortury i karę śmierci dla nieletnich. Zdołał już w mediach społecznościowych przekonać najmłodszych wyborców, że jest alternatywą dla skorumpowanego establishmentu (mimo że od ćwierć wieku zasiada w parlamencie).