Globalne wyższe sfery wreszcie zaczynają czuć bluesa. A przynajmniej – to wniosek z forum w Davos, dorocznego zjazdu elity pieniądza, władzy i sławy – miliarderzy, politycy i ich doradcy starają się sprawiać wrażenie, że docierają do nich potrzeby pozostałych siedmiu miliardów biedniejszych, bezsilnych i anonimowych. Skoro je słyszą, to się nad nimi pochylili, w tym roku pod hasłem poszukiwania wspólnej przyszłości w popękanym świecie.
Mapa szczelin rysuje się imponująco. Jesteśmy na zakręcie historii, musimy głęboko przemyśleć wyzwania związane z nierównościami, mówił premier Mateusz Morawiecki (w czasach bankowej kariery zarabiał dziennie kilkakrotność polskiej miesięcznej pensji minimalnej). Zbyt wiele osób nie korzysta z obecnej koniunktury, alarmowała Christine Lagarde, szefowa Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Organizacja humanitarna Oxfam epatowała rozkładem biedy, bo przecież nie majątku: 1 proc. najbogatszych ma tyle, ile w sumie 82 proc. najbiedniejszych.
Z raportów przygotowanych przez organizatorów spotkania wynika, że w skali planety zarobki pań zrównają się z męskimi w okolicach 2234 r. Stan środowiska, zwłaszcza zanieczyszczenie powietrza, mórz i rozregulowany przez nas klimat, gwarantuje więcej klęsk naturalnych, te staną się dodatkowym katalizatorem np. wymuszonych migracji, już bez precedensu. Nad światem niezmiennie wiszą stare zagrożenie terroryzmem i wojnami w miejscach zapalnych oraz zagrożenie nowsze, jak wykradanie danych komputerowych na dużą skalę.
Forum w Davos zwyczajowo załamuje nad czymś ręce i z reguły martwiono się tam kwestiami technicznymi, np. kondycją rynków finansowych. Tym razem powodów do zadowolenia jest sporo, bo duże gospodarki są w niezłej kondycji, giełdy osiągają poziomy sprzed kryzysu, właściciele firm zarabiają itd.