Papieski prałat, kompozytor „Barki”, pedofil

Przyjaciele na szczytach polityki i show-biznesu, status celebryty w Kościele, mercedes w garażu. I bezkarne molestowanie nieletnich – tak wyglądało życie twórcy jednej z najbardziej znanych współczesnych pieśni religijnych.

„Barka” jest w Polsce świetne znana. Ulubiony utwór Jana Pawła II przez lata jego pontyfikatu i jeszcze długo potem rozbrzmiewał, jak kraj długi i szeroki. Nie tylko w kościołach, nie tylko przy okazji mszy upamiętniających papieża – grano go i śpiewano na szkolnych apelach i w telewizyjnych koncertach, emitowanych przez stacje prywatne i publiczne.

Ulubiona „Barka” Jana Pawła II

Wybrzmiewała praktycznie przy każdej wzmiance o Karolu Wojtyle, jak nadanie jego imienia szkole czy ulicy, odsłonięcie kolejnego pomnika. „Barka” przez dekady była w Polsce wszędzie. I trudno się spodziewać, żeby nagle zniknęła – z kościołów dawno przeniknęła do szeroko pojętej kultury popularnej, a biorąc pod uwagę wciąż bardzo silny nad Wisłą kult polskiego papieża, raczej niemożliwe jest nagłe zagrzebanie utworu pod ziemię, wypchnięcie na margines pamięci zbiorowej.

Z pewnością jednak niektórzy będą podchodzić do niego z nieco większą rezerwą, bo ze świadomością, że jej kompozytor, osobiście wyróżniony przez Wojtyłę, dopuszczał się wielokrotnych czynów pedofilskich, skutecznie tuszowanych przez hiszpański Kościół.

Cesáreo Gabaráin i jego łatwe melodie

Cesáreo Gabaráin urodził się w 1936 r. w Hernani, nieco ponad 20-tysięcznym miasteczku w okolicach San Sebastian, na wschodnim krańcu Kraju Basków.