Są dni dobre i są takie, o których Meem chciałaby jak najszybciej zapomnieć. Tamten był dobry. Siedziała po turecku na cementowej podłodze, pośród wielkich stosów kołnierzy i mankietów koszul, specjalnymi szczypczykami usuwając zbędne nitki. Pracowała w skupieniu cały ranek, aż przerobiła stertę kołnierzy większą od niej. Wtedy napiła się wody z pogiętej plastikowej butelki, pokręciła się po hali, pomasowała chwilę plecy i zabrała się za rękawy.