Wenezuelczycy są zmęczeni. W kraju, który dzięki obfitym zasobom ropy naftowej powinien płynąć miodem i mlekiem, brakuje niemal wszystkiego. Miliony mieszkańców ruszają za granicę do niewiele bogatszych sąsiadów, bo tam mają szansę na odrobinę jedzenia i elementarną pomoc humanitarną. Władza zawsze cieszyła się w Wenezueli respektem, bo ludzie naprawdę kochali poprzedniego wodza, Hugona Cháveza. Nie tylko za charyzmę i umiejętność podsycania dumy narodowej, lecz także za wiele społecznych reform, które wyciągnęły z nędzy szerokie rzesze ludzi.