W artykule „Oskubany pacjent” [POLITYKA 26, dot. fundacji przyszpitalnych] Paweł Walewski usiłuje przedstawić mnie jako nieuczciwego aferzystę. Ze stanowiska dyrektora Centrum Onkologii zostałem odwołany we wrześniu 1998 r. przez ówczesnego ministra zdrowia z powodu narastającego zadłużenia szpitala (ok. 20 mln zł), ponieważ dotacje na rozwój i działalność kliniczną były za niskie. (...) Umowy pomiędzy Centrum a Polską Fundacją Europejskiej Szkoły Onkologii (PFESO) podpisywała dyrekcja Centrum po pozytywnej opinii radcy prawnego z prezesem PFESO respektując obustronne interesy. Umieszczenie Fundacji na III piętrze budynku przy ul. Wawelskiej nastąpiło po przeniesieniu Kliniki Ginekologii na Ursynów. W sytuacji kiedy nie było pieniędzy na remont dachu i piętra, dzięki Fundacji udało się zapobiec degradacji historycznego budynku. (...) W sądzie toczy się sprawa z wzajemnego powództwa Centrum Onkologii i Fundacji. Dochodzenie prokuratorskie wszczęte na skutek tendencyjnie sformułowanego raportu NIK zostało umorzone z braku dowodów szkodliwej działalności (...).
Andrzej Kułakowski,
em. prof. chirurgii onkologicznej,
kierownik przychodni i szpitala PFESO
Od autora:
W artykule wyraźnie zaznaczyłem, iż obecne relacje między Centrum Onkologii a Fundacją są klarowne, ale szpital liczy na odzyskanie z Fundacji 12 mln zł długu sprzed 1999 r. za dzierżawę sprzętu i wynajmowane pomieszczenia. To wtedy prof. Kułakowski był jednocześnie dyrektorem Centrum i dożywotnim wiceprezesem Fundacji.