„Sztuka bez granic” to tytuł wystawy zorganizowanej przez stołeczną Galerię Sztuki K. Napiórkowskiej. W Centrum Puławska przygotowano ekspozycję, dla której inspiracją stały się stosunki polsko-niemieckie. Kluczem doboru prac była chęć wskazania na szczególnie interesujące osobowości artystyczne, na twórców, których prace już się stały lub stać się powinny jednym z pomostów łączących nas z kulturą europejską – a w szczególności z kulturą niemiecką. Ekspozycja jest więc bardzo niejednorodna stylistycznie, ale zwarta, jeśli chodzi o artystyczną jakość. Zresztą nazwiska autorów dzieł mówią same za siebie: Teresa Pągowska, Magdalena Abakanowicz, Barbara Falender, Mirosław Bałka, Stefan Gierowski, Edward Dwurnik i wielu innych. Druga strona w tym dialogu „ponad granicą” reprezentowana jest symbolicznie – autoportretem jednego z najwybitniejszych twórców XX wieku Josepha Beuysa. Warto przypomnieć, że w 1981 r. w szczególny sposób „przekraczał granice” przekazując wielką kolekcję swych dzieł, szkiców, dokumentacji do Muzeum Sztuki w Łodzi. Ale myślę, że nie tylko dlatego znalazł się w tej ekspozycji. Albowiem Beuys to rewolucjonista, ale też sumienie sztuki XX wieku. P.Sa.
[dla koneserów]
[dla najbardziej wytrwałych]
[dla mało wymagających]