Jak zapowiada się obecny rok w gospodarce, a szczególnie w handlu zagranicznym, gdzie dotychczas nie działo się najlepiej?
Rok 1999 był okresem, w którym wiele krajów na świecie wydobywało się z trudności wywołanych kryzysami w Azji i w Rosji w latach poprzednich. Także gospodarka polska stopniowo zwiększała swoją aktywność po spadku tempa rozwoju. Wzrost PKB w pierwszym kwartale wynosił niespełna półtora procent, a w trzecim kwartale już niemal pięć procent.
W bieżącym roku można oczekiwać kontynuacji tych pozytywnych trendów. Dla gospodarki byłoby jednak pożądane, aby nastąpiło przyspieszenie wzrostu inwestycji, a zwolnienie tempa wzrostu konsumpcji (przez zwiększanie oszczędzania). Polityka gospodarcza powinna skłaniać podmioty gospodarcze do działania w tych kierunkach. Stosowanie takiej polityki nie będzie łatwe, jak pokazał to przykład storpedowania próby przeprowadzenia kompleksowej zmiany podatków.
Mniej wyraźnie rysuje się perspektywa handlu zagranicznego. Z oficjalnych danych wynika, że nasz eksport zatrzymał się mniej więcej na poziomie roku 1998, a import zwiększył się. W rezultacie deficyt w handlu zagranicznym osiągnął rozmiary uznawane przez niektórych ekonomistów za niepokojące. Prawda nie wydaje się być aż tak gorzka. Według europejskich służb statystycznych, operujących tymi samymi danymi co GUS, nasz eksport do UE zwiększył się w pierwszych ośmiu miesiącach roku o prawie siedem procent, gdy według GUS tylko o 0,1 proc. Myślę, że wolumen naszego eksportu, liczonego w euro, faktycznie zwiększał się. Natomiast przychody liczone w dolarach mogły nie zwiększać się, gdyż w tym czasie zmieniały się kursy euro do dolara i złotego do „koszyka” obu walut. Biorąc pod uwagę szybką dynamikę produkcji przemysłowej, rosnącą wydajność pracy, a także realną deprecjację złotego, trudno byłoby zrozumieć, dlaczego wolumen eksportu miałby ulec zamrożeniu.